Konuşmacılar bazı durumlarda düşündüklerini istedikleri gibi aktaramayabilir ve dinleyiciler bazı bağlamlarda söylenenleri farklı şekilde yorumlayabilirler. Dolayısıyla kullanılan dil, içerik temelli konuşmaların koşullarına bağlı olarak dolaylı veya açık iletişimin sonsuz örneklerinin yansımaları olabilir. Bir dilde yetkin olmak için, bireylerin bir konuşmada kültürel olarak önyargılı dolaylılıkla başa çıkmaları gerekir. Dolaylı olma konusunda daha önce yapılmış çalışmalar kültürlerarası konularla sınırlıdır. Yabancı dilin anadildeki deki dolaylılık stratejileri üzerindeki etkisi araştırma literatüründe vurgulanan konular arasında bulunmamaktadır. Bu nedenle bu çalışma, yabancı dilin (İngilizce) ana dildeki dolaylılık stratejilerini etkileyip etkilemediğini incelemeye yönelik bir çalışmadır. Katılımcılar Türkiye'deki üç farklı devlet üniversitesinden lisans öğrencileridir. Veriler Holtgraves (1997) tarafından önerilen konuşma dolaylılığı ölçeği aracılığıyla toplanmıştır. Yabancı dil kültürel normlarının anadil normları üzerindeki etkisinden kaynaklanabilecek dolaylılığın yorumlama stratejilerine ilişkin olarak, Türkçe eğitim veren anabilim dallarında öğrenim gören Türk lisans öğrencileri ile İngilizce eğitim veren anabilim dallarında öğrenim gören Türk lisans öğrencileri arasında istatistiksel olarak fark olduğu tespit edilmiştir. Her iki öğrenci grubu da dolaylı anlatım kullanım stratejileri açısından anlamlı farklılık göstermemiştir. Muhtemelen, Türk toplumunun dolaylılık normlarının etkisiyle bu normlara bağımlı bir benlik kurgusu geliştirmişlerdir. Türkçe eğitim veren anabilim dallarında öğrenim gören Türk lisans öğrencilerinin puanlarında dolaylılık yorumlanması ve kullanım stratejileri arasındaki korelasyon küçük bulunmuştur, ancak İngilizce eğitim veren anabilim dallarında öğrenim gören Türk lisans öğrencilerinin yorumlama ve kullanım puanlarında bu korelasyon daha yüksek çıkmıştır, bu da yabancı dilin dolaylılık özelliklerinin, ana dil normlarına etkisinin bir göstergesi olarak yorumlanabilir.

Speakers may not convey the things as they think they do and hearers may interpret differently what is said in some contexts. So, language in use may be the reflections of infinite examples of indirect or explicit employment depending on the conditions of context–dependent conversations. To be competent in a language, individuals need to handle culturally-biased indirectness in a conversation. Previous studies on indirectness are limited to cross-cultural issues. The influence of L2 on the indirectness strategies in L1 has received scant attention in the research literature. Therefore, this study is an attempt to examine whether L2 may affect the indirectness strategies in L1. The participants were undergraduate students from three different state universities in Turkey. The data was collected through the conversational indirectness scale proposed by Holtgraves (1997). It was found that there was a statistical difference between Turkish undergraduate students who study at Turkish major departments and Turkish undergraduate students who study at English major departments regarding the interpretation strategies of indirectness, which may be due to the influence of L2 cultural norms on L1 norms. Both groups of students did not differ significantly in terms of the production strategies of indirectness. Probably, they developed an interdependent self-construal because of the indirectness norms of Turkish society. The correlation between the interpretation and production strategies of indirectness was small in the scores of Turkish undergraduate students who study at Turkish major departments, but it was higher in the scores of Turkish undergraduate students who study at English major departments, which might be an indication of the influence of L2 to L1 norm if indirectness.