Toplumsal yaşamda gelişen her türlü olayın belli açılardan sanata yansıması olur. Savaşlar, salgın hastalıklar, bilimsel ve teknolojik gelişmelerin topluma olan etkileri zaman içerisinde sanatın çehresinde birtakım değişimlere neden olduğu gözlemlenir. Günümüzde dijitalleşmenin giderek daha fazla insanları tesiri altına alması, yeni yaşam biçimlerini meydana getirir. İnternet, akıllı telefon ve bunlara bağlı olarak yaygınlaşan sosyal medya kullanımı adeta yeni bir toplum ve yeni bir insan formu ortaya çıkarmıştır. Günümüzde bazı şairler, dijitalleşmenin insan varlığı üzerinde neden olduğu kırılmalara dikkat çeken şiirler kaleme alır. Bir yandan dijitalleşmenin kıskacında bireyin sürüklendiği duruma değinen şairler öbür yandan dijitalleşmenin getirdiği imkânlardan faydalanarak yeni bir söylem geliştirirler. Bu şairlerden biri olan Hakan Şarkdemir, 1990’lı yılların sonlarından itibaren yayınladığı kitaplarında tüketim toplumunun sıkıntılılarını, bireyin yalnızlaşması ve kendi içine çekilmesi konularına deneysel girişimlerle değinir. 2011’de yayınladığı kul hakkı kulak arkası kitabında dijitalleşmenin yol açtığı sıkıntılara değinirken görsel deneyimden olabildiğince yararlanır. Parodi, anlamsal boşluklar, deneysellik ve görsellik gibi postmodern sanat estetiği ile uyumlu özelliklerin yer aldığı kitap aynı zamanda Şarkdemir’in, çağımızda anlamsal değeri aşınmaya uğrayan şiir sanatına yönelen poetik bir metin hüviyetine sahiptir. Şair öznenin yabancılaşması, dilin yansıtma görevinin terk edilmesi, yeni anlatım imkânlarının kovalanması, kelime ile görseller arasında kurulan ilişki kul hakkı kulak arkası kitabında ele alınan poetik unsurlardır. Bu çalışmanın amacı, Hakan Şarkdemir’in kul hakkı kulak arkası kitabının poetik evrenini incelemektir.

Any event developing in social life is reflected on art from various perspectives. The effects of wars, outbreaks, scientific and technological developments on the society are observed to cause some changes on the face of art in time. The fact that digitalization affects more and more people today generates new life forms. Internet, smart phones and the use of social media, which has become widespread in relation to these have virtually led to a new society and a new form of human being. Today, some poets have been writing poems focusing on the turning points that digitalization has caused on human existence. These poets both draw attention to the state that the individual is drawn to in the grip of digitalization and develop a new discourse by benefiting from the opportunities of digitalization. Hakan Şarkdemir, one of these poets, addresses the distresses of consumption society, the isolation and introversion of the individual with experimental initiatives in the books he has written as of the end of 1990s. In his book entitled “kul hakkı kulak arkası” published in 2011, he benefits from visual experience as much as possible as he addresses the distresses caused by digitalization. The book involving characteristics being in compliance with postmodern art aesthetics such as parody, semantic gaps, experimentality and visuality has the identity of being a poetic text aimed at the art of poem, the semantic value of which has degraded in our age. The alienation of the subject poet, the abandonment of the language’s task of reflection, seeking new description opportunities and the relationship established between the word and the visuals are the poetic elements discussed in the book “kul hakkı kulak arkası”. The aim of this study is to examine the poetic universe of Hakan Şarkdemir’s book “kul hakkı kulak arkası”.