İlk defa Aristotales tarafından kullanılan, Yunanca po(i)tikos fiilinden türetilen poetika önceleri estetiğe yakın bir anlamda bütün sanatların kurallarını kapsayacak şekilde kullanılmış daha sonraları ise şiir üzerine teorileri ifade etmeye başlamıştır. Batı’da poetika Eflatun’la başlamış, Aristo’yla derli toplu hâle gelip bütün sanat dallarını kapsayan bir disiplin olmuş, yirminci yüzyılla birlikte akımlar ve yapısalcı eleştirmenlerin metinleriyle farklı türlerde özerkleşmeye başlamıştır. İslam dünyasında ise Farabi, Kindi vb. isimler Aristotales’in eserinden haberdar olmuş poetika üzerine çalışmalar yapmıştır. Türk edebiyatında ise İslamiyetin etkisiyle tasavvufa dayanan poetik bir yapı oluşmuş ve bu şiir metafizik bir karakterle ilahî gerçekliği yansıtmayı temel prensip edinmiştir. Bu anlayış Ahmet Haşim’le birlikte kırılmış ve Cumhuriyette edebi toplulukların düşüncelerini yansıtan poetikaların yanı sıra bireysel poetikalar da öne çıkmıştır. Bunlarda kavram şiire dair teorik yazı ve yapıtları ifade edecek şekilde kullanılmış ve şiire dair tanımlar, meseleler, tartışmalar, yapı, dil, okuyucu, vezin gibi kuramsal her şey poetikalarda ele alınmıştır. Cumhuriyet Dönemi “Yeni İslamcı Akım”ın şairlerinden Mehmet Atilla Maraş gelenekten ve dinî değerlerden beslenen şiirleriyle edebiyatımızda önemli bir yere sahiptir. Şair sadece şiir yazmakla kalmamış siyasî, kültürel ve sosyal alanlarda önemli görevler üstlenerek çok yönlü kişiliğini ortaya koymuş; kişiliğinin şiirine yansımalarını ve şiir üzerine düşüncelerini konuşmalar, deneme kitapları, kendisiyle yapılan söyleşiler, şiirleri ve dergilerde yayınlanan yazıları vasıtasıyla dile getirmiştir. Ancak bu yazılar ve konuşmalar şairin poetik düşüncelerini ortaya koysa da dağınık hâldedir. İşte bu makalede Mehmet Atilla Maraş’ın yazı ve konuşmaları derlenip toparlanarak poetikası; şair, şiir ve okuyucu ekseninde tespit edilmeye çalışılacaktır.

First used by Aristotales and derived from the Greek po(i)tikos verb, poetics was first used to cover the rules of all arts in an aesthetic sense, and later began to express theories on poetry. In the West, poetics began with Eflatun, became a collective discipline with Aristotle and encompassed all branches of art, and with the twentieth century it began to become autonomous in different types with currents and texts of structuralist critics. In the Islamic world, Farabi, Kindi, etc. The names have been aware of the work of Aristotales and made studies on poetics. In Turkish literature, with the influence of Islam, a poetic structure based on Sufism has been formed and this poetry has adopted the basic principle of reflecting divine reality with a metaphysical character. This understanding was broken with Ahmet Haşim and individual poetics as well as poetics reflecting the thoughts of the literary communities in the Republic. In these, the concept was used to express the theoretical writings and works of poetry, and everything about poetry such as definitions, issues, debates, structure, language, reader, meter was discussed in poetics. Mehmet Atilla Maras, one of the poets of the New Islamist Current in the Republican Period, has an important place in our literature with his poems nourished by tradition and religious values. The poet has not only limited himself to writing poetry, but has also taken on important roles in political, cultural and social fields. This multi-faceted personality is reflected in his poems and his thoughts on poetry are openly expressed through speeches, essays, conversation made with him, poems and articles published in magazines. However, although these writings and speeches reveal the poetic thoughts of the poet, they are scattered. In this article, Mehmet Atilla Maraş's poetics will be compiled and collected in the poet, poem and reader headlines.