“Her kültürde olduğu gibi İran yazınında da kadın temaları en önemli konu başlıkları arasındadır. Doğu edebiyatlarında ataerkil kültürün baskınlığı hissedilmekte ve bu durum kadınların kendilerini ifade etme gayretlerini sınırlandırmaktadır. Edebiyatta kadın temsiliyeti, ataerkil kültürün etkisiyle genellikle gerçekçi olmayan ve kadınların deneyimlerinden uzak bir şekilde sunulmaktadır. Bununla birlikte, kadınlar tecrübelerini ifade etme imkânı bulduklarında, edebiyatı cinsiyetleri üzerinde kurulan baskıyı göstermek için bir aracı olarak kullanmışlardır.

Modern roman 'Sovher-i Ahu Hanum' bu noktada bir örnektir. İranlı kadınların bir temsili olarak, kadınların konumundaki değişimleri ortaya koymaktadır. Bu makale, eseri analiz ederek kadınların toplumdaki yerlerine ilişkin benzerlik ve farklılıkları değerlendirmekte ve böylece geçmişten günümüze kadınların başlıca talep ve mücadelelerini ortaya koymayı amaçlamaktadır.

Bu roman, kadınların edebiyat aracılığıyla seslerini duyurma çabalarını ve ataerkil kültürün bu süreci nasıl biçimlendirdiğini anlamamıza yardımcı olmaktadır. 'Şövher-i Ahu Hanım' kadınların deneyimlerini, toplumsal ve bireysel kavgalarını yansıtırken aynı zamanda edebiyatın bu deneyimlerin dile getirilmesindeki rolünü de vurgular. Kadınların tarihsel ve toplumsal bağlamlarda nasıl varolduklarını ve bu varoluşu edebiyat yoluyla nasıl dışa vurduklarını gösterir.

Bu analiz, kadınların edebiyattaki yerini ve ataerkil kültürün bu yeri nasıl şekillendirdiğini anlamak için katkıda bulunur. Kadın edebiyat aracılığıyla seslerini duyurma çabaları, tarihsel ve toplumsal mücadelelerini yansıtarak geleceğe ışık tutar.

As in every culture, themes of women hold a prominent place in Iranian literature. The dominance of patriarchal culture in Eastern literature often restricts women's efforts to express themselves. The representation of women in literature is frequently presented in a manner that is unrealistic and detached from women's experiences, influenced by patriarchal culture. However, when women find opportunities to express their experiences, they use literature as a tool to demonstrate the oppression imposed on their gender.

The modern novel “Sovher-i Ahu Hanum” serves as an exemplar in this context. It illustrates the shifts in women's positions as representatives of Iranian women. This article aims to analyze the work by evaluating the similarities and differences concerning women's roles in society, thus shedding light on the primary demands and struggles of women from past to present.

This novel aids in understanding women's efforts to make their voices heard through literature and how patriarchal culture has shaped this process. “Sovher-i Ahu Hanum” reflects women's experiences and their social and individual struggles while emphasizing the role of literature in articulating these experiences. It showcases how women have existed within historical and social contexts and how they have expressed this existence through literature.

This analysis contributes to understanding the position of women in literature and how patriarchal culture has shaped this position. Women's efforts to make their voices heard through literature shed light on their historical and social struggles, illuminating the future.