Kırgızların tazyiki sonucunda Tarım havzasına göç eden Uygurlar, burada Soğd ve Çinliler ile yakın ilişki içerisinde olmuşlardır. Bu halkların tesiri ile bilimde ve sanatta ilerlemişledir. Çinlilerden kâğıdı öğrenen Uygurlar hem kâğıdı kullanılması hem de Budizm dininin tesiri ile Uygur alfabesini kabul etmiştir. Yeni dinin tesiri ile Budizm dinine ait çok sayıda dini eser Çince ya da Tohar A/B dillerinden Eski Uygur Türkçesine tercüme edilmiştir. Bu eserlerin çoğu Buddha’nın vaazlarından oluşmaktadır. Daha sonraki yüzyıllarda bölgede İslamiyet’in yayılması ile yaşam alanı daralan Budist ve Maniheizm dinine inanan halklar, daha dağlık alanlara doğru çekilerek çeşitli mağaraları tapınak olarak kullanmaya başlamışlar, hatta dini eserleri bu mağaralara saklamışlardır. Dışarıdan görülüp eserler tahrip edilmesin diye bu mağaraların kapıları örülerek sıva ile kapatılmıştır. Batılı bilim adamlarının bölgeye yaptıkları ziyarette buldukları belgeler sandıklar içerisinde başta Almanya olmak üzere çeşitli ülkelere götürülmüştür. Eski Uygur Türkçesine ait belgelerin çoğu Almanya’daki enstitülere ait kütüphanelerde saklanmaktadır. 

Berlin Bilimler Akademisi müzesinde korunan Eski Uygur Türkçesine ait belgeler üzerine tasnif ve sınıflandırma çalışmaları yapıldıkça, bazı eserlere ait yeni belgeler tespit edilmekte, bu belgeler hakkında yapılan kataloglama çalışmaları sonucunda belgeler ortaya konulmaktadır. Yapılan son katalog çalışması Zekine Özertural’a aittir, Verzeichnis Der Orientalischen Hadschriften in Deutschland: Stuttgart: Franz Steiner Verlag. Band XIII, 12 adlı çalışma içerisinde Eski Uygurca Fo Ding Xin Da Tuo Luo Ni 佛顶心大陀罗尼经 adlı esere ait yeni belgeler verilmiştir. Bu belgelerin bazıları daha önceki yayınlarda diğer belgelerin paraleli olduğu için dipnotlarda verilerek metin ve dizin içerisine dahil edilmemiş, bazı belgeler ise bu yayınlar yapıldığı sırada bilinmediği için hiç okunmamıştır. Bu makalede Özertural 2021 (VOHD 13/20) içerisinde verilen belgelerin hangi fragmana ait olduğu, metin içerisindeki yeri, harf ve yazı çevrimli metni, paralel belgelere dayanarak metinde tahrip olan yerlerin tamiri yapılmaya çalışılmıştır. Böylece Eski Uygurca Fo Ding Xin Da Tuo Luo Ni 佛顶心大陀罗尼经 adlı eser üzerine daha sonra yapılacak çalışmalarda bu belgelerin de dikkate alınarak ilgili eserin metninin yeniden kurgulanması ve tamir edilmiş metin yayını ile eserin mümkün olduğu kadar tam metnini ortaya koymada başvurulacak bir kaynak hazırlanmaya çalışılmıştır.

As a result of the pressure of the Kyrgyz, the Uighurs who migrated to the Tarim basin have been in close contact with the Sogdians and Chinese here. It has advanced in science and art with the influence of these peoples. The Uyghurs, who learned paper from the Chinese, adopted the Uyghur alphabet both through the use of paper and the influence of the Buddhism religion. Turkish Chinese with the influence of the new religion, a large number of religious works belonging to the religion of Buddhism have been translated from Chinese or Tohar A/B languages into Old Uyghur Turkish. Most of these works consist of Buddha's sermons. In the following centuries, the peoples who believed in the Buddhist and Manichaeism religion, whose living space was shrinking with the spread of Islam in the region, retreated to more mountainous areas and began to use various caves as temples, and even hid religious artifacts in these caves. The doors of these caves were knitted and closed with plaster so that the artifacts could not be seen from the outside and destroyed. The documents found by Western scientists during their visit to the region were taken to various countries, especially Germany, in crates. Most of the documents belonging to the old Uyghur Turkish language are stored in libraries belonging to institutes in Germany.

As classification and classification studies are carried out on the documents belonging to the Ancient Uyghur Turkish preserved in the museum of the Berlin Academy of Sciences, new documents belonging to some works are identified, documents are revealed as a result of cataloging studies conducted on these documents. The last catalog work done belongs to Zekine Özertural, Verzeichnis Der Orientalischen Hadschriften in Deutschland: Stuttgart: Franz Steiner Verlag. In the work entitled Band XIII, 12, new documents belonging to the work called Fo Ding Xin Da Tuo Luo Ni 佛顶心大陀罗尼经 in Old Uighur are given. Some of these documents have not been included in the text and index by being given in footnotes because they are parallel to other documents in previous publications, and some documents have never been read because they were unknown at the time of these publications. In this article, it has been tried to repair the places destroyed in the text based on which fragment the documents given in the Autonomous 2021 (VOHD 13/20) belong to, their location in the text, the text with letter and font cycles, and parallel documents. Thus, in the subsequent studies on the work called Fo Ding Xin Da Tuo Luo Ni 佛顶心大陀罗尼经 in Old Uighur, taking into account these documents, it was tried to prepare a resource to be used in re-editing the text of the relevant work and publishing the repaired text to reveal the full text of the work as much as possible.