Bu çalışma, Thomas Mann'ın “Der Zauberberg” adlı romanında “doch” sözcüğünün sözdizimsel ve edimbilimsel işlevlerini nicel içerik analizi yoluyla incelemeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda, “doch” sözcüğünün sözdizimsel ve edimbilimsel işlevleri sistematik olarak belirlenerek kategorilere ayrılmıştır. Analiz, “doch ”un özellikle olumsuz ifadelere, ama aynı zamanda da olumlu ifadelere tepki olarak bir cevap edatı veya cümle eşdeğeri olarak sıklıkla kullanıldığını göstermektedir. Bu işlev, “doch ”un zıtlık ve çelişkileri vurgulama aracı olarak rolünü ortaya koymaktadır. Bir bağlaç ya da karşıtlık bağlacı olarak “doch” cümle içinde çeşitli konumlarda, örneğin sıfır konumunda “Nullposition”, tümcelerden önce ya da tümceler arasında yer alır ve genellikle çelişkili ifadeleri vurgular. Bağlaç “ adversativer/konzessiver Konnektor” rolünde, “doch” tezatlık veya karşıt ilişkileri ifade eder.  “Doch” kelimesi zarf olarak kullanımında ise farklı cümle pozisyonlarında ve karmaşık cümle yapıları oluşturmak için “ ve/ ama vb.” gibi unsurlarla kombine edilerek kullanılabilir. Bildirim cümlelerinde “doch” genellikle ifadeleri, çelişkileri veya yorumları vurgulamak için kullanılır. Soru ve rica cümlelerinde, genellikle ifadelere sabırsızlık veya kızgınlık gibi nüanslar ekleyerek karakterlerin duygusal derinliğini vurgular. Bunun yanı sıra, “doch” yan cümlelerde, özellikle de nedensel ya da tezatlık ilişkileri ifade ederken, genellikle “obwohl” ya da “weil” gibi yan cümlelerle birlikte önemli bir rol oynar. Bu çok boyutluluk, Thomas Mann'ın eserinde ortaya çıktığı şekliyle “doch ”un Alman dilindeki karmaşık ve çok yönlü rolünü göstermektedir.

The study investigates the use of the word "doch" in Thomas Mann's novel "The Magic Mountain" through a quantitative content analysis. It systematically captures and categorizes the syntactic and pragmatic functions of "doch." The analysis reveals that "doch" is frequently used as a response particle or sentence equivalent, particularly in reaction to negative statements, but also to positive ones. This function highlights "doch" as a tool for emphasizing contrasts and contradictions. As a conjunction or adversative conjunction, "doch" appears in various positions within the sentence, such as in the zero position, in the foreground, or between clauses, and often marks opposing statements. In its role as a connector or conjunction adverb, "doch" expresses concessive (although) or adversative (but) relations. It is used in different sentence structures and can be combined with elements like "and" to form complex sentence structures. In declarative sentences, "doch" often serves to emphasize statements, contradictions, or comments. In interrogative and imperative sentences, it imparts nuances such as impatience or annoyance, enhancing the emotional depth of the characters. Furthermore, "doch" plays a significant role in subordinate clauses, especially in expressing causal or concessive relationships, often in conjunction with subordinating conjunctions like "although" or "because." This versatility underscores the complex and multifaceted role of "doch" in the German language as it unfolds in Mann's work.