Öz: Düşünce dili olan “Nesir”, nazmın düz yazıdaki karşılığıdır. Güçlü bir nesir, bir milletin entelektüel özellikler bakımından yüksek bir düzeye ulaştığının göstergesidir. Milli özellik, özellikle büyük nesircilerin görüşlerinde ve yargılarında ortaya çıkar. Divan edebiyatında nesir, “inşa” anlamındaki süslü nesirdir. Süslü nesirlerde anlam ve sözle ilgili sanatlara bolca yer verilir. Benzer seslerle oluşturulan secîler sayesinde şiirdekine benzer bir ritm ve ahenk elde edilir. “Güzel, iyi konuşan ve yazanların incisi” anlamındaki, 1544 kayıt nolu 30 yaprak, 58 sayfalık, “Dürretü’l-Fusahâ” adlı yazma kitap, Manisa Yazma Eserler Kütüphanesi’nde bulunmaktadır. Dili, yabancı söz ve tamlamalarla bir hayli yüklü olan eserde, süslü nesirde ustalık göstermek amaç olduğundan, sanatlı söyleyişe önem verilmiş, çok sayıda öncelikle Farsça sonra Arapça kelimeler kullanılarak edebiyat dili kelime hazinesi zenginleştirilmiş ve bu dillerin tamlama ve anlam grupları aşırı bir şekilde kullanılmıştır. Divan edebiyatımızın süslü nesir örneklerinden olan eser, Kahire’de medrese yaptırmış olan Sultan I. Mahmud’a sunulmuştur. Divan Edebiyatımızda nesir şiir kadar etkili olamamıştır.  Aslında sadece nazmın değil, nesrin de bir o kadar önemli, sanatlı ve sayıca çok olduğu ve nesir eserlerinin de incelenmesi gerektiği bir gerçektir.  Bu mensur eserlerin, dil ve edebiyat sahasıyla birlikte, birçok sosyal bilim alanına ışık tutacağı da muhakkaktır. Bu sebeplerden, Karşılaştırmalı (Mukayeseli) edebiyat, Metin Şerhi ve Araştırma metodlarıyla hazırladığımız yazımızda, şiir çalışma ve incelemeleri yanında nesrin ihmal edilmemesi ve nesir incelemeye önem verilerek araştırıcıların bu dala da eğilmeleri gereğini ortaya koymaya çalıştık.

Abstract: "Prose", the language of thought, is the equivalent of verse in prose. Strong prose is an indication that a nation has reached a high level in terms of intellectual characteristics. National characteristics emerge especially in the views and judgments of great prose writers. In Divan literature, prose is fancy prose meaning "construction". In fancy prose, arts related to meaning and words are given plenty of space. Thanks to the verses created with similar sounds, a rhythm and harmony similar to that in poetry is achieved. The manuscript named "Dürretü'l-Fusahâ", with registration number 1544, consisting of 30 leaves and 58 pages, meaning "the pearl of those who speak and write beautifully", is in the Manisa Manuscript Library. Since the aim of the work, whose language is heavily loaded with foreign words and phrases, is to show mastery in fancy prose, artistic pronunciation was given importance. The literary language vocabulary was enriched by using many Persian and then Arabic words, and the phrases and semantic groups of these languages ​​were used excessively. The work, which is one of the ornate prose examples of our Divan literature, was presented to Sultan Mahmud I, who had a madrasah built in Cairo. In our Divan Literature, prose has not been as effective as poetry. In fact, it is a fact that not only verse but also prose are as important, artistic and numerous in number, and prose works should also be examined. It is certain that these prose works will shed light on many social science fields, as well as the field of language and literature. For these reasons, in our article prepared with Comparative Literature, Text Commentary and Research methods, we tried to reveal the need for prose not to be neglected along with poetry studies and analysis, and for researchers to focus on this branch by giving importance to prose analysis.