Yabancı dil öğretiminde dilin, günlük iletişimdeki sözel boyutu genellikle göz ardı edilmiştir. Dil öğrencileri, yabancı dilde okuduğunu anlayabilmekte, ama sözlü iletişim becerilerinde bazen yetersiz kalmaktadır. Yazı dili, kurallarla belirlenmiş bir özelliğe sahipken, sözlü dilin yapısı daha esnek ve serbesttir. Sözlü dilin öğretimindeki güçlüklerin bir nedeni, pedagojik kaynakların genellikle yazı dilinin özelliklerine dayalı olmasıdır. Konuşma becerileri, ancak 70'li yıllarda iletişimsel yaklaşımın ortaya çıkmasıyla birlikte temel bir hedef olarak kabul görmeye başlamıştır. Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni'nde tanımlanan eylem odaklı yaklaşımın ortaya çıkmasıyla birlikte, başlıca hedeflerden biri öğrencileri mümkün olduğunca gerçek yaşam koşullarına hazırlamak olmuştur. Dil öğrenimi doğal ortamlarda gerçekleşmediği için okulda yabancı dil öğrencileri, dilin nasıl kullanıldığını ancak ders kaynaklarında görebilirler. Ders kitabı her öğretmenin ana aracıdır ve bazı öğretmenler için sınıfta kullanılan tek araçtır, bu yüzden ders kitaplarında kullanılan dile özellikle dikkat etmek gerekir. Çalışmanın amacı, basım yılı 1999 olan “Reflets 2” ve basım yılı 2012 olan “Alter Ego+ A2” isimli iki Fransızca metot kitabını birçok boyutuyla sözlü dil özellikleri açısından incelemektir. Laib'in (2019, s.21-22) çalışmasından yararlanılarak, konuşma diline özgü özellikler sınıflandırılmıştır. Reflets 2’de sözlü dil özellikleri oldukça sınırlı şekilde yer alırken, Alter Ego+ A2’de sözlü dile özgü hemen hemen tüm özelliklere metinlerde çokça yer verilmiştir. Sesletim düzeyindeki farklar, yazı dilinin ve sözlü dilin en belirgin ayrımını oluşturur. Konuşma sırasında fonemlerin veya hecelerin kısaltılması ve düşürülmesi, sözlü dilin önemli bir özelliğidir. Yabancı dil öğretiminde, öğrencilere yazı dilinin özelliklerini öğretmeye ek olarak, sözlü dilin daha esnek sözdizimini anlama ve kullanma becerilerini kazandırmak önemlidir.

In foreign language teaching, the verbal dimension of language in daily communication has often been ignored. Language learners are able to understand what they read in a foreign language, but sometimes lack oral communication skills. While written language has a prescribed characteristic, the structure of oral language is more flexible and free. One reason for the difficulties in teaching spoken language is that pedagogical resources are often based on the characteristics of written language. It was only with the emergence of the communicative approach in the 70s that speaking skills began to be recognized as a fundamental goal. With the emergence of the action-oriented approach as defined in the Common European Framework of Reference for Languages, one of the main objectives has been to prepare learners for real-life situations as much as possible. Since language learning does not take place in natural environments, foreign language learners in school can only see how the language is used in course resources. The textbook is the main tool of every teacher and for some teachers it is the only tool used in the classroom, so it is necessary to pay particular attention to the language used in textbooks. The aim of this study is to analyse two French method books, "Reflets 2" (published in 1999) and "Alter Ego+ A2" (published in 2012), in terms of their spoken language features. Using Laib's (2019, pp.21-22) study, the features specific to spoken language were categorised. In Reflets 2, spoken language features are very limited, whereas in Alter Ego+ A2, almost all features specific to spoken language are included in the texts. Differences in the level of pronunciation constitute the most obvious distinction between written and spoken language. The shortening and lowering of phonemes or syllables during speech is an important feature of oral language. In foreign language teaching, in addition to teaching the features of written language, it is important to provide students with the skills to understand and use the more flexible syntax of spoken language.