Cahit Zarifoğlu, modern Türk şiirinde yer alan, yaşadığı dönemin olaylarına kayıtsız kalmayan, Müslüman kimliği ve İslami duyarlılığı ile öne çıkan, hayatının çeşitli evrelerinde yaşadıklarını eserlerine yansıtan şair/yazardır. Edebiyatçı kimliğini şiiriyle özdeşleştiren Cahit Zarifoğlu; masal, günlük, piyes, roman, hikâye gibi faklı edebî türlerde eserler verir. O, farklı anlatı türlerinde eser vererek kendisini bu şekilde yenilediğini söyler ve verimli olduğunu düşünür. 1960 sonrasında şiirlerini kaleme almaya başlayan Zarifoğlu, kuramsal yazılar kaleme almadığı gibi kendi şiir teorisi hakkında konuşmayı/yazmayı sevmez. Özellikle o, şiirinin ne anlattığı konusu üzerinde sessiz kalmayı tercih eder. Zarifoğlu, 1970 sonrasında şiirlerinde gerek dil gerekse içerik noktasında değişime gider. Her ne kadar Cahit Zarifoğlu’nun şiir poetikası değişkenlik gösterse de o, kendine özgü üslubunu; farklı söyleyişini ve kendigenliğini/özgünlüğünü kaybetmez, kendisine ayrı bir yol çizer.  Her türlü kuram ve öğretiden uzak duran şairin, genel olarak şiir sanatı ve problemleri hakkındaki görüşleri; söyleşi, mektup, tartışma, makale gibi değişik kaynaklarda dağınık bir hâlde bulunur. Şiir teorisi hakkında konuşmayı sevmeyen Zarifoğlu’nun poetikasını ve şiir dilini açımlayabilmek adına M. Orhan Okay’ın “Poetika Dersleri” adlı kitabı temel alınarak: Tarifler/Şiir Hakkında Umumi Tarifler, Dış Yapı, Dil, Sanatların Tedahülü, İç Yapı, Muhteva ve Şiir Okuyucusu şeklinde ayrılan tasniflere/metodolojiye uygun olarak incelenecektir. Bu minvalde Cahit Zarifoğlu’nun poetikası ayrılan tasnifler doğrultusunda daha açık/belirgin hâle getirilmeye çalışılacaktır. 

Cahit Zarifoğlu is a poet/author who takes part in modern Turkish poetry who is not indifferent to the events of the period he lived in, stands out with his Muslim identity and Islamic sensitivity, and reflects his experiences at various stages of his life in his works. Cahit Zarifoğlu, who identifies his literary identity with his poetry, produces works in different literary genres such as fairy tales, diaries, plays, novels and stories. He says that he renews himself in this way by creating works in different narrative genres and he thinks it is productive.  Zarifoğlu, who started to write his poems after 1960, neither writes theoretical articles nor likes to talk and write about his poetry theory. In particular, he prefers to remain silent about what his poem tells. After 1970, Zarifoğlu changed both language and content in his poems. Although Cahit Zarifoğlu's poetry poetics varies, he does not lose his unique style, distinctive utterance and spontaneity/originality; charts a separate path for itself.  The views of the poet, who stays away from all kinds of theories and teachings, about the art of poetry and its problems in general; can be found scattered in various sources such as interviews, letters, discussions, and articles. In order to explain the poetics of Zarifoğlu, who does not like to talk about poetry theory, based on M. Orhan Okay's book titled “Poetika Dersleri”: it will be examined in accordance with the classifications/methodology, which are separated into Descriptions/General Descriptions About Poem, External Structure, Language, Artistic Distribution, Interpenetration of Arts, Internal Structure, Content and Poet Singer. In this respect, Cahit Zarifoğlu's poetics will be tried to be made clearer in line with the separated classifications.