Bu çalışma, Türkiye’de etkinlik endüstrisinde toplantı türlerinin terminoloji ve sınıflandırma sorunlarını incelemektedir. Etkinlik endüstrisi (MICE – Meetings, Incentives, Conventions, Exhibitions) kapsamında yer alan toplantılar, farklı amaç, ölçek ve içeriklere göre çeşitlilik göstermektedir. Toplantılar, amaç ve içeriklerinden bağımsız olarak çoğu zaman düzenleyicilerin tercih ve anlayışına göre adlandırılmaktadır. İngilizce, Fransızca, Latince, Yunanca, Türkçe, Arapça ve Farsça kökenli toplantı adları kimi zaman birbirinin yerine kullanılmakta; özensiz aktarımlar nedeniyle kavramsal belirsizlikler ortaya çıkmakta ve literatürdeki tanımlar uygulamayla örtüşmemektedir. Araştırmanın temel amacı, toplantı türlerine ilişkin terminolojik standartların oluşturulmasına katkı sağlamak ve Türkiye’de etkinlik endüstrisi bağlamında tutarlı bir sınıflandırma modeli geliştirmektir. Çalışmada nitel doküman analizi yöntemi kullanılmış; toplantı türlerine ilişkin terimler etimolojik kökenleri, semantik boyutları ve uluslararası karşılıklarıyla birlikte değerlendirilmiştir. Kongre, konferans, sempozyum, seminer, panel, forum, çalıştay ve zirve gibi modern toplantı türlerinin yanı sıra; Türk kültüründe köklü geçmişi bulunan kurultay, divan ve şûra gibi kavramların güncel kullanımları da ele alınmıştır. Araştırma bulguları, toplantı endüstrisinde iletişimin kolaylaştırılması, veri toplama süreçlerinin netleştirilmesi ve pazar bölümlemenin etkin biçimde yapılabilmesi için ulusal ve uluslararası düzeyde terminoloji standardizasyonunun gerekliliğini ortaya koymaktadır. Literatürde yaygın olarak kullanılan “kongre turizmi” kavramı yerine “toplantı turizmi” kavramının daha kapsayıcı olduğu ileri sürülmektedir. Sonuç olarak, çalışma hem akademik yazına katkı sunmakta hem de sektör profesyonelleri için pratik faydalar sağlayabilecek sınıflandırma önerileri geliştirmektedir.

This study examines the problems of terminology and classification of meeting types within the event industry in Türkiye. Meetings within the scope of the MICE (Meetings, Incentives, Conventions, Exhibitions) industry display diversity in terms of purpose, scale and content. However, they are often named according to the preferences and understanding of the organisers, independent of their actual objectives and content. Meeting terms of English, French, Latin, Greek, Turkish, Arabic and Persian origin are sometimes used interchangeably; careless transfers give rise to conceptual ambiguities, and definitions derived from the literature do not correspond with practice. The primary aim of the research is to contribute to the establishment of terminological standards regarding meeting types and to develop a consistent classification model within the context of the Turkish event industry. A qualitative document analysis method was adopted; terms relating to meeting types were evaluated with reference to their etymological origins, semantic dimensions and international equivalents. In addition to modern meeting types such as congress, conference, symposium, seminar, panel, forum, workshop and summit, the contemporary usage of concepts with deep roots in Turkish culture, such as Kurultay (Qurultai), Divan and Şûra (Shūrā), was also considered. The findings of the research reveal the necessity of terminological standardisation at both national and international levels in order to facilitate communication, clarify data collection processes and enable effective market segmentation within the meeting industry. It is argued that the term “meeting tourism” is more inclusive than the widely used concept of “congress tourism”. In conclusion, the study contributes to academic literature and offers classification proposals that may provide practical benefits for industry professionals.