Bu çalışmada, Nilgün Marmara ve Sylvia Plath’ın ölümünden sonra yayımlanan günlükleri temel alınarak onları intihara sürükleyen bireysel, toplumsal ve psikolojik etmenler incelenmektedir. Günlükler yalnızca içsel bir monolog olarak değil aynı zamanda edebi birer metin olarak ele alınmakta; böylece ölüm isteğinin edebi dil aracılığıyla nasıl estetik bir biçim kazandığı ortaya konmaktadır. Farklı dönemlerde yaşamış ve doğrudan bir ilişkileri bulunmamış olmalarına rağmen Marmara’nın Plath’ın şiirleri üzerine hazırladığı lisans tezi iki şair arasındaki ilk teması oluşturmuş, Marmara bu çalışmada Plath ile kendisi arasında bilinçli bir bağ kurmuştur. Bu bağ, edebiyatın bireyler arasında zaman ve mekân sınırlarını aşarak ruhsal ve düşünsel bir ortaklık yaratma gücünü göstermektedir. Bu araştırmanın amacı metinlerarası karşılaştırmalar yoluyla iki şair arasındaki duygusal paralellikleri ortaya çıkarmak; yaşamlarının ve düşünce dünyalarının benzerlikleri ile onların farklılıklarını belirleyerek intihara yöneliş süreçlerini analiz etmektir. Çalışmada yöntem olarak doküman analizi kullanılmıştır. Çalışmada, incelemeler sonucunda her iki yazarın yaşam öykülerinde ortak deneyimler, kırılma anları ve toplumsal baskılar göze çarpmaktadır. Günlüklerde özellikle varoluşsal kaygılar, kadın kimliğinin getirdiği sorunlar, toplumsal cinsiyet kalıplarıyla mücadele, psikolojik rahatsızlıklar, aile içi ilişkilerdeki çatışmalar, yabancılaşma ve yalnızlaşma gibi temaların belirgin biçimde öne çıktığı görülmüştür. Tüm bu unsurların, şairlerin iç dünyalarında derin yarılmalara yol açarak intihara giden süreci hızlandıran ve besleyen etkenler olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

 In this study, the posthumously published diaries of Nilgün Marmara and Sylvia Plath are examined in order to analyze the individual, social, and psychological factors that drove them toward suicide. The diaries are approached not only as internal monologues but also as literary texts, thereby revealing how the desire for death is aesthetically shaped through literary language. Although they lived in different periods and had no direct relationship, Marmara’s undergraduate thesis on Plath’s poetry constituted the first point of contact between the two poets, through which Marmara consciously established a connection with Plath. This connection demonstrates the power of literature to transcend the boundaries of time and space, creating a spiritual and intellectual bond between individuals. The aim of the study is to uncover the emotional parallels between the two poets through intertextual comparisons and to analyze their processes of gravitating toward suicide by identifying both the similarities and differences in their lives and worldviews. The study employs document analysis as its method. The findings indicate that both writers’ life stories reveal shared experiences, breaking points, and social pressures. The diaries particularly highlight themes such as existential anxieties, challenges related to female identity, struggles against gender norms, psychological disorders, conflicts within family relationships, alienation, and loneliness. It is concluded that these elements created deep ruptures in the poets’ inner worlds, ultimately accelerating and reinforcing the process that led them to suicide.