Urdu edebiyatına kadınların dahil olması çok eskilere dayanmaz. Bu durum yirminci yüzyılda kadınların oy hakkı elde etmeleriyle başlamaktadır. Sömürge dönemi Hindistan’ının sayılı önde gelen kadın edebiyatçılarından biri olan Begüm Suğra Hümayun Mirza da yirminci yüzyılın güçlü ve etkili bir figürü olup, kendisini seyahatnameler, romanlar, denemeler, öğüt kitapları, makaleler, biyografiler ve şiirlerle dile getirmiştir. Kendisi sadece yüksek öğrenim görmekle kalmamış, aynı zamanda Kadın Eğitim Hareketi’nin aktif bir üyesi olarak Hindistan’daki Müslüman kadınlar için eğitim ve ilerleme kapılarını açmak adına büyük çaba sarf etmiştir. Kadın ve Çocuk Derneği başta olmak üzere birçok akademik ve edebi kuruluşun üyesi olup, birçok konferansa katılmış, kişisel mal varlığını akademik ve sosyal yardım kuruluşlarına bağışlayarak kadınların gelişimine destek olmuştur. Eğitimli ve aydın bir kişiliğe sahip olan eşiyle birlikte dünyanın birçok ülkesini ve Hindistan’ın birçok şehrini gezmiş ve bu seyahatleriyle ilgili göz dolduran seyahatnameler yazmıştır. 20. yüzyılın başlarından itibaren pek çok kadın edebiyatçı farklı türleri denemiş ve alanlarında kendilerini kanıtlamıştır. Ancak bu seçkin kadınlar arasında Begüm Suğra Hümayun Mirza’nın özel bir yeri olduğu inkâr edilemez. Onun yazılı eserleri, kadınların sesi olma işlevini taşımakta ve Urdu edebiyatında feminist söylemin tarihsel gelişimini gözler önüne sermektedir. Makalede Begüm Suğra’nın hayatı ve Urdu edebiyatındaki yeri ele alınacaktır. Bu çalışmada metin analizine dayalı nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır.

The involvement of women in Urdu literature does not date back to very old times. This started with women gaining the right to vote in the twentieth century. Begum Sughra Humayun Mirza, one of the leading women writers of colonial India, was also a powerful and influential figure of the twentieth century, expressing herself through travelogues, novels, essays, advice books, articles, biographies and poems. She not only received higher education, but also made great efforts to open doors of education and progress for Muslim women in India as an active member of the Women’s Education Movement. She was a member of many academic and literary organizations, especially the Women and Children’s Association, and participated in many conferences and supported academic and social welfare organizations by donating her personal assets. She traveled to many countries of the world and many cities of India with her husband, who was an educated and enlightened person, and wrote impressive travelogues about these travels. Since the early 20th century, many women writers have experimented with diverse genres and established themselves in their respective fields. However, it is undeniable that Begum Sughra Humayun Mirza holds a special place among these distinguished women. Her written works serve as a voice for women and reveal the historical development of feminist discourse in Urdu literature. This article will examine Begum Sughra’s life and her place in Urdu literature. This study utilizes a qualitative research method based on textual analysis.