Bu makale, Arap Birliği’ne üye yirmi devletin resmî millî marşlarını dil, ideoloji ve kimlik ekseninde inceleyen eleştirel bir derlem dilbilim araştırmasıdır. Modern Standart Arapça yazılmış sekiz bin yüz otuz iki sözcüklük metin korpusu kurulmuş; Python tabanlı frekans dökümleri, yüksek Mutual Information değerli eşdizim sorguları, tip-token oranları ve okunabilirlik indeksleri niceliksel katman olarak hesaplanmıştır. Braun–Clarke tematik kodlama ve Wodak söylem-tarihsel modeli ise metinlerin ideolojik bağlamlandırılmasını sağlamıştır. Bulgular, bütün marşlarda vatan, ümmet ve özgürlük ekseninde ortak bir ulusal söylem bulunduğunu, ancak söylemin bölgesel olarak üç farklı yöne saptığını göstermektedir. Körfez monarşilerinde “اللَّهُ – المَلِكُ – الوَطَنُ” üçlemesi dinî meşruiyet ve hükümdar merkezli sadakati ön plana çıkarırken, Mağrip ülkelerinde “دَمُ الشُّهَدَاءِ” temalı devrimci retorik ve anti-sömürgeci anlatı hâkimdir. Levant bölgesinde ise pan-Arap birliktelik, mücadele ve direnç odaklı söylem dikkat çeker. Yedi ülkede saptanan marş revizyonları, rejim değişiminden ortalama bir buçuk yıl sonra gerçekleşmiş; böylece dilsel hafıza metinlerinin yeni ideolojik kodlarla hızla güncellendiği tespit edilmiştir. “وَطَنٌ حُرٌّ” ve “شَعْبٌ وَاحِدٌ” gibi kalıplar, kolektif kimliği pekiştiren, kolay ezberlenen ritmik formüller olarak işlev görmektedir. Çalışma, Arap millî marşlarının yalnızca törensel şiirler değil, aynı zamanda iktidar üretim aygıtları, kolektif hafıza depoları ve ulusal kimlik mühendisliği araçları olduğunu belgelemektedir. Sonuçlar, derlem dilbilimin politik metin çözümüne uygulanmasının, ideolojik kalıpları nicel göstergelerle destekleyerek görünür kıldığını ortaya koyar. Gelecek çalışmaların müziksel yapı, azınlık temsili ve sömürge öncesi sürümlerle karşılaştırma eksenlerinde genişlemesi önerilmektedir. Çalışmada kullanılan Stanford Arapça Doğal Dil İşleme Hattı, morfolojik ayrıştırma doğruluğunu artırmış; ARELex veritabanı kök-türev ilişkilerini saptamada kritik rol oynamıştır. Bulgular, sosyo-politik dönüşümlerin dilsel izdüşümlerini ölçülebilir hâle getirerek disiplinlerarası tartışmalara hem kuramsal derinlik hem de metodolojik önerilerle katkı sunmaktadır.

This article is a critical corpus linguistic study that analyzes the official national anthems of twenty member states of the Arab League in the context of language, ideology, and identity. A corpus comprising 8,132 words written in Modern Standard Arabic was constructed. Quantitative layers were computed using Python-based frequency counts, high mutual information collocation queries, type-token ratios, and readability indices. Thematic coding by Braun and Clarke and the discourse-historical model of Wodak provided the framework for the ideological contextualization of the texts. Findings reveal that all anthems share a common national discourse centered on homeland, ummah, and freedom, though this discourse diverges into three distinct regional directions. In Gulf monarchies, the triad “اللَّهُ – المَلِكُ – الوَطَنُ” (God – King – Homeland) emphasizes religious legitimacy and loyalty to the sovereign. In Maghreb countries, revolutionary rhetoric and anti-colonial narratives dominate, particularly through the theme of “دَمُ الشُّهَدَاءِ” (the blood of the martyrs). The Levant region, meanwhile, foregrounds a discourse of pan-Arab unity, resistance, and struggle. Anthem revisions observed in seven countries occurred on average one and a half years after regime change, indicating that these linguistic memory texts are rapidly updated with new ideological codes. Formulas such as “وَطَنٌ حُرٌّ” (a free homeland) and “شَعْبٌ وَاحِدٌ” (one people) function as rhythmic, easily memorized expressions reinforcing collective identity. The study demonstrates that Arab national anthems are not merely ceremonial poems, but also instruments of power production, reservoirs of collective memory, and tools of national identity engineering. The results show that applying corpus linguistics to political texts makes ideological patterns visible through quantifiable indicators. Future research is encouraged to expand in the directions of musical structure, minority representation, and comparisons with pre-colonial anthem versions. The Stanford Arabic NLP pipeline used in the study increased the accuracy of morphological segmentation, while the ARELex database played a critical role in identifying root-derivative relationships. The findings contribute both theoretical depth and methodological insight to interdisciplinary debates by rendering the linguistic projections of socio-political transformations measurable.