Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanan ilk Rus olan İvan Alekseyeviç Bunin (1870-1953) şiir, roman, kısa roman, gezi yazısı gibi türlerin yanında on altı öykü kitabı bulunan üretken bir yazardır. Edebî kariyerine şiirle başladıktan sonra öykü türünde yoğunlaşan Bunin’in olgunluk dönemi eseri olarak değerlendirilen Karanlık Sokaklar (1943), aşk temasını odağına alan öyküler içerir. Kitaptaki öyküler, ortak bir tema ekseninde kurgulandığı için karakter, olay örgüsü, zaman ve mekân unsurları bağlamında roman türüne özgü bir bütünlük sergiler. Yazarın mutluluk ve aşk kavramlarında yüklediği karamsar anlamlar doğrultusunda, benzer özelliklere sahip karakterlerin yaşadıkları olay ve durumlar ekseninde şekillenen bu tematik bütünlük ve gelişim tarzı, öykülerde birtakım ortak örüntüler yaratır. Odak temanın aşk olması, ana karakterlerin kadın ve erkek çiftlerden oluşmasına, olay örgüsünün gizli duygusal ve tensel yakınlaşmalar doğrultusunda gelişimine ve yazarın temaya yüklediği anlam doğrultusunda sonlanmasına zemin hazırlar. Bu örüntüler; mekân, karakter ve atmosfer düzeylerinde öyküleri yoğunlaştıran, derinleştiren ve tematik bir bütünlüğe ulaştıran çok sayıda laytmotifle de desteklenir. Bu bağlamda kitabın adına, ana temaya, mekân, atmosfer ve karakter özelliklerine hâkim olan kara ve karanlık sıfatları, öyküleri birbirine teyelleyen, organik birliği sağlayan başat laytmotiflerden biridir. Karanlık Sokaklar’daki öykülerde yer alan ortak örüntü ve laytmotifleri, kullanım tarzı ve temel işlevleri bakımından bir incelemeye tabi tutmak bu makalenin temel amacını oluşturmaktadır. Bu inceleme ışığında Bunin’in öykücülüğüne ilişkin birtakım tespit ve çıkarımlarda bulunulmuştur.

Ivan Alexeyevich Bunin (1870-1953), the first Russian to win the Nobel Prize in Literature, was a prolific writer who published sixteen books of short stories, as well as poetry, novels, short novels and travelogues. After beginning his literary career with poetry, Bunin concentrated on short stories, and Dark Avenues (1943), considered to be the work of his mature period, contains stories that focus on the theme of love. Since the stories in the book are constructed on the axis of a common theme, they have a integrity specific to the novel genre in terms of character, plot, time and space elements. In line with the pessimistic meanings the author attributes to the concepts of happiness and love, this thematic integrity and development style, which is shaped around the events and situations experienced by characters with similar characteristics, creates some common patterns in the stories. The fact that the central theme is love paves the way for the main characters to consist of male and female couples, for the plot to develop in line with secret emotional and sensual intimacies, and for it to end in line with the meaning the author attributes to the theme. These patterns are supported by numerous leitmotifs that intensify and deepen the stories on the levels of space, character and atmosphere, and bring them into thematic unity. In this context, the adjectives black and dark, which dominate the book's title, main theme, space, atmosphere and character traits, are one of the main leitmotifs that link the stories together and create an organic unity. The main purpose of this article is to analyse the common patterns and leitmotifs in the stories in Dark Avenues in terms of their usage style and basic functions. In the light of this analysis, some determinations and inferences have been made about Bunin's storytelling.