Bu araştırmanın amacı, Millî Eğitim Bakanlığının (MEB) 2024 yılında yayımlanan 9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı’nda yer alan “somut olmayan kültürel miras unsurlarını” incelemektir. Bu amaca yönelik, adı geçen ders kitabında bulunan metinler incelenerek “MEB 9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı’ndaki metinlerde bulunan somut olmayan kültürel miras ögeleri nelerdir?” ve “MEB 9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı’ndaki metinlerde bulunan SOKÜM ögeleri nasıl bir dağılım göstermektedir?” sorularına cevap aranmıştır. Çalışmanın inceleme nesnesini, “Millî Eğitim Bakanlığı tarafından yayımlanan 9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı’nda yer alan metinler” oluşturmaktadır. Çalışmada bu kaynağın seçilme nedeni Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli çerçevesinde yayımlanan ilk Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı olmasıdır. Çalışmanın inceleme nesnesi Neuman’ın (2012) betimsel analiz (tümdengelim) tekniği ile değerlendirilmiştir. Araştırmanın inceleme nesnesi kapsamında yer alan farklı edebî türlerdeki 45 metnin 29’unda SOKÜM ögelerinin bulunduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak farklı kültürel ögelerin ders kitaplarında yer bulmasının, kitaplardaki içeriğin zenginleşmesine ve Türk kültürünün edebî metinler yoluyla aktarımının kolaylaşmasına katkı sağlayacağı sonucuna ulaşılmıştır. İncelenen ders kitabındaki okuma metinlerinde yer alan SOKÜM ögelerinin nicelik açısından yeterli ancak ögelerin çeşitliliği açısından yetersiz olduğu değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçlarından elde edilen bulgulardan hareketle ders kitaplarında somut olmayan kültürel miras unsurlarının bütün temalara sistemli bir şekilde dağıtılmasına dikkat edilmesi,  “Sözlü Gelenekler ve Anlatımlar” başlığı altındaki SOKÜM ögeleri dışındaki başlıklara da okuma metinlerinde yer verilmesi gerektiği, metinlerin içeriğinin kültürel ögeler bakımından zengin nitelikte olmasına dikkat edilmesi,  derslerin kültür aktarımı ile ilgili işlevselliğinin genel teamülden çok, programlara sistemli bir yapı kazandırılması yoluyla geliştirilmesi gerektiği tavsiye edilmiştir..

The purpose of this study is to analyze the "intangible cultural heritage elements (ICH)" included in the 9th Grade Turkish Language and Literature Textbook published by the Ministry of National Education (MoNE) in 2024. To achieve this goal, the texts in the aforementioned textbook were examined to address the following research questions: "What intangible cultural heritage elements are present in the texts of the 9th Grade Turkish Language and Literature Textbook published by MoNE?" and "How are the ICH elements distributed across the texts in the 9th Grade Turkish Language and Literature Textbook published by MoNE?". The subject of this study consists of “the texts included in the 9th Grade Turkish Language and Literature Textbook" published by the Ministry of National Education”. The reason for selecting this textbook is that it is the first Turkish Language and Literature Textbook published within the framework of the Century of Türkiye Education Model. The subject of the study was evaluated using Neuman’s (2012) descriptive analysis technique based on deductive reasoning. It was determined that 29 out of 45 texts, representing various literary genres within the scope of the study, contained intangible cultural heritage (ICH) elements. As a result, it was concluded that the inclusion of diverse cultural elements in textbooks contributes to enriching the content of the books and facilitates the transmission of Turkish culture through literary texts. It was assessed that while the ICH elements in the reading texts of the analyzed textbook are sufficient in terms of quantity, they are inadequate in terms of diversity. Based on the findings obtained from the research results, it was recommended that attention should be paid to the systematic distribution of intangible cultural heritage elements to all themes in textbooks, that headings other than the SOKUM elements under the title of "Oral Traditions and Narratives" should be included in the reading texts, that the content of the texts should be rich in terms of cultural elements, and that the functionality of the courses regarding cultural transmission should be developed by providing a systematic structure to the programs rather than general customs.