Arap alfabesinde kısa sesliler (harekeler َ ِ) ve uzun sesliler (ا و ي) vardır. Kısa sesliler Türkçe’ye çevrilirken ا  elif a, e olarak, ي ye ı, i olarak  و  vev ise u, ü olarak okunur. Ama burada ü harfi ve ı harfi üzerinde tartışmalar vardır. Arapçada dört, beş ve altı ünlü olduğunu söyleyenler vardır. Arapça’da dört ünlü vardır diyenler şu ünlü harflerin olduğunu söylerler: “a, u, e, i”; Arapça’da beş ünlü olduğunu söyleyenler ise şu altı ünlünün olduğunu savunur: “a, ı, u, e, i”. Arapça’da altı ünlü olduğunu söyleyenler ise şu altı ünlünün olduğunu savunur: “a, ı, u, e, i, ü”. Bazı kitaplar Arapça’da ü ve i harfinin olmadığını söyler. Tarafımızca Arapça’da ü ve ı harfinin olduğunu kanıtlarıyla beraber verilecektir. Ayrıca Arap alfabesindeki harflerin kaynak dilden hedef dile aktarılırken okunuşlarında yani eşdeğerliliklerinde biçimsel olarak sorunlar vardır. Çünkü bizim kuramımıza göre ince harfler ve kalın harfler vardır. Kalın harfler a, ı, u, ince harfler ise e,i, ü şeklinde okunur. Ama atlanmaması gereken önemli noktalardan biri de Kuran başta olmak üzere Arapların harfin ağızdan kolay çıkmasına ve kulağa yani harfin sesinin güzel gelmesine önem vermeleridir. Araplar koydukları bütün kuralları estetik tını için ihlal etmektedirler. Yani Araplar harfin ağızdan kolay çıkması ve kulağa harfin kolay gelmesi yani müziksel tını için  bütün kuralları ihlal etmişlerdir. Ancak Araplar ince harf olan د (del) harfinin okunuşu “Dal” şeklinde;  yine ince harf olan ذ  peltek (ze)  için “Zal” şeklinde;  ince harf ش    (şin) harfinin okunuşunu “Şın” şeklinde; ince harf olan  ل  (lem) harfinin okunuşunu “Lam” şeklinde; ince harf olan   ن (nün) harfinin okunuşunu “Nun” şeklinde;  ince harf olan و  (vev) harfinin okunuşunu “vav” şeklinde okumuşlardır. Ama asıl ilginç olan kaide Arapların harflerin ağızdan kolay çıkışına  ve kulaktaki müziksel tınısına önem vermiş olmalarıdır. Bunu Kuran-ı Kerim’deki Duha Suresindede görmekteyiz. Arapça harflerin biçimsel olarak okunurken yapılan yanlışlıklarını da bu çalışmamızda ayrıca ele alacağız.

There are short vowels (movements َ ِ) and long vowels (ا و ي) in the Arabic alphabet. When translating short vowels into Turkish, ا elif is read as a, e, ي ye as ı, i, and و vev as u, ü. However, there are debates here about the letter ü and the letter ı. There are those who say that there are four, five and six vowels in Arabic. Those who say that there are four vowels in Arabic say that there are the following vowels: “a, u, e, i”; those who say that there are five vowels in Arabic argue that there are the following six vowels: “a, ı, u, e, i”. Those who say that there are six vowels in Arabic argue that there are the following six vowels: “a, ı, u, e, i, ü”. Some books say that there are no letters ü and i in Arabic. We will try to provide evidence that there are letters ü and ı in Arabic. In addition, there are formal problems in the reading, that is, the equivalence, of the letters in the Arabic alphabet when transferred from the source language to the target language. Because according to our theory, there are thin letters and thick letters. Thick letters are read as a, ı, u, thin letters are read as e, i, ü. But one of the important points that should not be missed is that the Arabs, especially in the Quran, give importance to the letter being easy to mouth and to the ear, that is, to the sound of the letter sounding nice. The Arabs violate all the rules they set for aesthetic tone. In other words, the Arabs violated all the rules for the letter being easy to mouth and to the ear, that is, for musical tone. However, the Arabs pronounce the thin letter د (del) as “Dal”; the thin letter ذ peltek (ze), which is also a thin letter, as “Zal”; the thin letter ش (şin) is read as “Şın”; the thin letter ل (lem) is read as “Lam”; the thin letter ن (nın) is read as “Nun”; They read the letter و (vev) which is a thin letter as “vav”. But what is really interesting is that the Arabs gave importance to the letters being easy to pronounce and their musical tone in the ear. We see this in the Surah Duha in the Holy Quran. We will also discuss the mistakes made while reading Arabic letters formally in this study.