Navasaṃyojana, Budizm'in merkezi doktrinlerinden biri olarak kabul edilir ve insanın samsarik döngüden kurtuluşunu engelleyen bağları temsil eder. Bu kavram, Budist öğretilerde derinlemesine incelenmiştir ve uygulayıcılar için önemli bir odak noktası olmuştur. Varoluşun dokuz prangası anlamına gelen Navasaṃyojana, duyusal arzular, egoizm, cehalet ve kıskançlık gibi faktörleri içerir ve insanın samsarik döngüdeki bağlarını ifade eder. Bu bağlar, Budist uygulayıcıların aydınlanma yolunda ilerlemesini engelleyen temel faktörler olarak kabul edilir. Bu kavramın anlaşılması, Budist uygulayıcıların kendi içsel süreçlerini daha derinlemesine keşfetmelerine ve aydınlanma yolunda ilerlemelerine yardımcı olabilir. Navasaṃyojana’nın kavranması ve üzerinde çalışılması, samsarik döngüden kurtuluşa (nirvanaya) giden yolda kritik bir adımdır ve Budist uygulama için temel bir gerekliliktir. Pratik sonuçlar açısından Navasaṃyojana’nın anlaşılması ise insanların daha bilinçli bir şekilde yaşamalarına ve içsel huzur ve mutluluğu bulmalarına yardımcı olabilir. Budist uygulayıcılar için, bu kavramın anlaşılması ve uygulanması, manevi gelişimin temel bir parçasıdır ve aydınlanma yolunda ilerlemeyi destekler. Navasaṃyojana kavramı, Budizm’in özünde yer alan ve insanın samsarik döngüden kurtuluşunu engelleyen bağları temsil eder. Bu çalışmada, Budizm’in derinliklerinde kök salmış ve uygulayıcılar için kritik bir öneme sahip olan Navasaṃyojana kavramı, anlamı, önemi ve uygulamadaki etkileri üzerinde durulacak ve Budist uygulayıcıların bu bağlardan kurtuluş yolunda nasıl ilerleyebileceklerine dair ipuçları verilecektir. Terimlerin Eski Uygur Türkçesinde hangi kavramlarla ifade edildiği hakkında ayrıntılı bilgi aktarıldıktan sonra kullanım örnekleri dönem eserleri vasıtasıyla okuyucuya sunulacaktır.

Navasaṃyojana is considered one of the central doctrines of Buddhism and represents the bonds that prevent human liberation from the samsaric cycle. This concept has been studied in depth in Buddhist teachings and has been an important focus for practitioners. Navasaṃyojana, meaning the nine fetters of existence, includes factors such as sensual desires, egoism, ignorance, and jealousy, and refers to human attachments in the samsaric cycle. These attachments are considered to be the main factors that prevent Buddhist practitioners from progressing on the path to enlightenment. Understanding this concept can help Buddhist practitioners to explore their own inner processes more deeply and advance on the path to enlightenment. Understanding and studying Navasaṃyojana is a critical step on the path to liberation from the samsaric cycle (nirvana) and is a fundamental requirement for Buddhist practice. In terms of practical results, understanding Navasaṃyojana can help people live more consciously and find inner peace and happiness. For Buddhist practitioners, understanding and applying this concept is an essential part of spiritual development and supports progress on the path to enlightenment. The concept of Navasaṃyojana represents the bonds that are at the core of Buddhism and prevent human liberation from the samsaric cycle. In this study, the concept of Navasaṃyojana, which is deeply rooted in Buddhism and has a critical importance for practitioners, will be emphasised on its meaning, importance and effects in practice, and clues will be given on how Buddhist practitioners can progress towards liberation from these bonds. After providing detailed information about the terms in Old Uighur Turkish, examples of the use of the given information will be presented to the reader through the works of the period.