Araplarda Modern Dönem fonetik çalışmalarının temelleri ilk kez 20. yüzyılda atılmıştır.  Uygulamalı fonetik bağlamında değerlendirilen çalışmalar ise 20. yüzyılın sonları ile 21.yüzyılda şekillenmiştir. Uygulamalı fonetik, fonetik biliminin verilerini kullanarak bir dile ait dil bilgisi kurallarını açıklamayı hedefleyen bir alandır. Fonetik, kelimeyi oluşturan en küçük birim olan sesleri ele alan bir bilim dalı olduğundan, başlıca araştırma konusu kelime olan morfoloji ile yakından ilişkilidir. Morfoloji, kelimelerin kök ve ek yapısını, kelime türetme ve çekimleme gibi olguları inceleyen bir bilim dalıdır. Kelimenin uğradığı yapısal değişikler, kelimeyi oluşturan sesler üzerinde de etkili olmaktadır. Bu etki, benzeşme, aykırılaşma ve göçüşme gibi ses olayları üzerinde gözlemlenebilmektedir. Bu nedenle, uygulamalı fonetik denildiğinde akla ilk olarak bir dilin morfolojik yapısına dair çözümlemeler gelebilmektedir. Modern Standart Arapçanın morfolojisinde fiiller ve bu fiillerin zaman formları önemli bir yer tutmaktadır. Özellikle farklı türde ünlü dizilimine sahip muʿtel fiiller ve bu fiillerin zamana göre bükümlendiklerinde kendilerini oluşturan seslerde, diğer kelime türlerine kıyasla daha fazla değişiklik meydana gelmektedir.  MSA'nın fonetiğine dair kaleme alınan eserlerde, bu değişikliklerin, fonetik biliminin verilerinden faydalanılarak benzeşme, aykırılaşma ve göçüşme gibi ses olaylarından hangilerine karşılık geldiği bilgisine ulaşılabilmektedir. Ancak bu ses değişikliklerine,  ötümlüleşme, ötümsüzleşme v.b gibi seslerin fonetik özelliklerinden hangilerinin sebep olduğu bilgisi araştırılmaya ihtiyaç duyulan bir alan olarak varlığını sürdürmeye devam etmektedir. Bu çalışmada, uygulamalı fonetik biliminin argümanları kullanılarak, muʿtel fiil türlerinden etken çatılı ecvef fiillerin, geçmiş zamana göre bükümlendiklerinde, fiil köklerini oluşturan seslerde ne gibi ses değişiklikliklerinin meydana geldiği tespit edilecek olup,  bu değişikliklerin sebepleri Arapçanın parçalı ve parçalarüstü sesbirimlerinden faydalanılarak gerekçelendirilecektir. Nitel araştırma türlerinden biri olan durum çalışması türünde gerçekleştirilen makelede, ihtiyaç duyulan bilgilerin elde edileceği başlıca veri kaynağı, 21. yüzyıl Arap dilbilimcilerinden Dâvud Abduh'un (1931- 2024)  iki ciltten oluşan Dirâsât fî ʿİlmiˈl-Eṣvâtiˈl-ʿArabî isimli çalışmasıdır. Bu çalışmaya ek olarak Klasik Dönem'de Arapçanın dil bilgisine dair kaleme alınan eserler ile Modern Dönem Arap fonetikçilerinin alana ilişkin kaleme aldığı eserlerden de faydalanılacağından bu makale çalışmasında literatür taraması yöntemi de kullanılacaktır

Applied phonetics studies in Arabic emerged in the 20th and 21st centuries. Applied phonetics is a field that aims to explain the grammatical rules of a language using the data of phonetics. Since phonetics is a branch of science that deals with sounds, which are the smallest units that make up a word, it is closely related to morphology, the main research subject of which is the word. Morphology is a branch of science that examines the root and suffix structure of words, word derivation and inflection. The structural changes also affect the sounds that make up the word. This effect can be observed on sound events such as convergence,   divergence and metathesis. For this reason, when applied phonetics is mentioned, the first thing that comes to mind is the analysis of the morphological structure of a language. Verbs and their tense forms have an important place in the morphology of Modern Standard Arabic. Especially weak verbs with different types of vowel arrangements more changes occur in the sounds that make up them compared to other types of words.  In the works written on the phonetics of MSA, it is possible to obtain information about which sound phenomena such convergence, divergence and metathesis correspond to these changes by using the data of phonetics. However, the knowledge of which phonetic features of sounds such as plosive, occlusive, voiceless, etc. cause these sound changes continues to exist as an area that needs research. In this study, using the arguments of applied phonetics, it will be determined what kind of sound changes occur in the sounds forming the verb roots of the active verbs agwaf, one of the weak verb types, when they are conjugate according to the past tense, and the reasons for these changes will be inquire by using phonemes. In this article, case study method which is referred as one of the qualitative research approaches will be used. So the main data source from which the needed information will be obtained is the two-volume work of Daud Abdoh (1931- 2024), one of the 21st century Arabic linguists, titled Dirasaat fī Ilm al-Aswaat al-Arabī. In addition to this method, the literature review method will also be used in this article, as the works written on the grammar of Arabic in the Classical Period and the works written by Modern Period Arabic phoneticians on the field will also be used.