Makalede Muhibbî’nin gül redifli gazellerinde vezni uygun düşürebilmek adına başvurduğu yöntemler üzerinde durulmuştur. Bu yöntemler, arûzla ilgili çalışmalarda genellikle arûz tasarrufları veya arûz uygulamaları şeklinde adlandırılmaktadır. Makalede şairin arûzla ilgili yaklaşımlarının ve arûzu kullanma noktasında yakaladığı başarı düzeyinin ortaya konulması amaçlanmaktadır. Bununla bağlantılı olarak şairin vezni tutturabilmek adına metne ne kadar müdahale yaptığının da ortaya konulması hedeflenmektedir. Ardından söz konusu müdahalelerin ne oranda kabul edilebilir tasarruflar olduğu ve ne oranda arûz hatası sayılmaları gereken tasarruflar olduğu hususu değerlendirilecektir. Tamamı sayısal verilere dayalı olarak ortaya konulacak bu sonuçlar, Muhibbî’nin arûzu kullanma noktasındaki eğilimi ve başarısı hakkında sağlıklı bir değerlendirme yapma imkânı sağlayacaktır. Şüphesiz bu değerlendirme, şairin gül redifli gazelleri ekseninde olacaktır. Bu arada benzer biçimde başka şairlerin şiirlerindeki arûz tasarruflarının sayısal verilerle desteklenerek ortaya konulduğu çalışmalardan da yararlanılacak ve bir karşılaştırma yapılacaktır. Böylece şairlerin arûzu kullanma noktasındaki eğilimleri yanında başarı düzeylerine ilişkin olarak da somut sonuçlara ulaşılması planlanmaktadır. Bu kapsamda Muhibbî’nin makale konusu yapılan şiirleriyle aynı vezin ve aynı redifle yazılmış şiirler değerlendirilmiştir. Makalenin arûzla ilgili tasarrufların şairler arasında hangi oranda yaygın olduğu, hangi tasarrufların hangi oranda hata sayıldığı, hangilerinin hata sayılmadığı, arûzu kullanma bakımından hangi şairlerin daha başarılı olduğu gibi hususlarda somut veriler ortaya koyacağı ve arûzla ilgili çalışmalar açısından bir karşılaştırma imkânı sağlayacağı düşünülmektedir. Bu kapsamda değerlendirilebilecek sayısal veriler titizlikle hazırlanmış, tablo ve grafikler hâline getirilerek paylaşılıp yorumlanmıştır. Ayrıca makalenin içerdiği ayrıntılı örnek uygulamalar sayesinde, arûz çözümlemeleri bağlamında, özellikle öğrenciler için bir standart oluşturulması çalışmalarına da katkı sağlayacağı ümit edilmektedir.

The article focuses on the methods used by Muhibbî to make the meter appropriate in her gül rhymed ghazals. These methods are generally called aruz savings or aruz applications in studies on aruz. The article aims to reveal the poet's approaches to prosody and the level of success he achieved in using it. In connection with this, it is aimed to reveal how much the poet intervened in the text in order to achieve the meter. Then, it will be evaluated to what extent the interventions in question are acceptable savings and to what extent they should be considered as aruz errors. These results, which will be based entirely on numerical data, will provide the opportunity to make a healthy evaluation about Muhibbî's tendency and success in using aruz. Undoubtedly, this evaluation will be based on the poet's ghazals with gül rhymes. Meanwhile, similarly, studies in which the aruz usages in other poets' poems are supported by numerical data will be used and a comparison will be made. Thus, it is planned to reach concrete results regarding the poets' tendencies in using aruz as well as their success levels. In this context, poems written in the same meter and with the same rhyme as Muhibbî's poems, which are the subject of the article, were evaluated. It is thought that the article will provide concrete data on issues such as the prevalence of aruz-related usages among poets, the extent to which aruz-related usages are considered mistakes, which ones are not, and which poets are more successful in terms of using aruz, and will provide an opportunity for comparison in terms of studies on aruz. Numerical data that can be evaluated in this context have been prepared meticulously, turned into tables and graphs, shared and interpreted. In addition, it is hoped that the article will contribute to the work of establishing a standard, especially for students, in the context of prosodic analysis, thanks to the detailed sample applications it contains.