Servet-i Fünûn şiirinin öncü şahsiyetlerinden olan Cenap Şahabettin, şiirleriyle ve şiir üzerine yazdığı teorik metinleriyle modern Türk şiiri estetiğinin kurucusu kabul edilebilir. Şiirsel ifade biçimine yeni bir soluk getiren şair, alışılagelmiş kalıpların dışında bir söylem geliştirir. Devrinde büyük yankılar uyandıran Cenap Şahabettin, şiir türünde daha önce üzerinde durulmayan konulara yönelir.  Ele aldığı konuları, orijinal imaj ve imgelerle destekleyerek yeni boyutlarla şiirleştirir. Tabiata ve eşyaya, eşyanın ruhuna oldukça önem veren Cenap Şahabettin, bir korunma mekânı olan evi, şiirlerinde dikkat çeken bir unsur olarak derinlemesine işler. Çalışmanın amacı, Cenap Şahabettin’in ev tasvirleri üzerine kurduğu şiirleri incelemek, algısal bir mekân olan evin psikanalitik yönlerini şiirler üzerinden ortaya koymaktır. Klasik şiir geleneğinde kapısından içeri girilmeyen bu çok boyutlu mekân, Cenap Şahabettin’le mahrem olmaktan çıkarılır. Türk toplumunda içe kapanmanın mekânı olan ev ve evin koruduğu yaşamlar, öncesinde edebi esere sınırlı düzeyde taşınırken Cenap bu yaşamlara derinlemesine eğilir. Kişinin fiziksel anlamda barınma ve korunma mekânı olan ev, Cenap Şahabettin’in şiirlerinde ruhsal durumları işaret eden, içinde bulunduğu kişilerle özdeşleşen psikanalitik veriler sunan bir mekâna dönüşür. Parnasizm’in sözcüklerle resim çizme çabası, Cenap Şahabettin’in şiirlerinde oldukça belirgindir. Bu nedenle ele alınan dizelerdeki betimleyici unsurlar, şiirleri yoğun anlamlı birer tabloya dönüştürür. 

Cenap Şahabettin, one of the leading figures of Servet-i Fünûn poetry, can be considered as the founder of modern Turkish poetry aesthetics with his poems and theoretical texts on poetry. Bringing a new breath to the poetic expression, the poet develops a discourse outside the usual patterns. Cenap Şahabattin, having great repercussions in his era, tends to issues that have not been discussed before in the genre of poetry. He poetizes his subjects with new dimensions by supporting them with original images and imageries. Cenap Şahabettin, who attaches great importance to nature, goods and the spirits of things, elaborates on the house, which is a place of protection, as a striking element in his poems. The aim of the study is to examine Cenap Şahabettin's poems based on house descriptions and to reveal the psychoanalytic aspects of the house, which is a perceptual space, through poems. This multi-dimensional space, whose door cannot be entered in the tradition of classical poetry, is removed from being private with Cenap Şahabettin. While the house, which is the place of introversion in Turkish society, and the live protects, were carried to the literary work at a limited level before, Cenap focuses on these lives in depth. The house, which is a place of shelter and protection in the physical sense of the person, turns into a place in Cenap Şahabettin’s poems that points out the mental states and presents psychoanalytic data identified with the people he is in. Parnasism's effort to draw pictures with words is quite evident in Cenap Şahabettin's poems. So, the descriptive elements in the lines discussed transform the poems into tables with intense meaning.