Bu çalışma, yabancı dil olarak Türkçe öğretimi (YDTÖ) alanyazınında gerçekleştirilen sesletim çalışmalarını yöntem, amaç ve bulgular bakımından sistematik biçimde inceleyerek, yaygın araştırma eğilimlerini belirlemeyi amaçlamaktadır. Çalışmada ayrıca, YDTÖ sesletim alanyazınındaki olası araştırma yönelimleri ortaya koyulmaktadır. Nitel bir metasentez çalışması niteliğindeki bu araştırma kapsamında 2012 yılı ve sonrasında yayımlanmış farklı türlerdeki toplam 23 çalışma yöntemsel özellikleri, varsa çalışma grupları ve gerçekleştirildikleri yerler bakımından sınıflandırılmıştır. Çalışmaların temel amaçları ve başlıca bulguları ise içerik analizi yöntemi yardımıyla çözümlenmiştir. Sesletim çalışmalarının çoğunlukla nitel durum çalışması türünde olduğu ve genellikle yurtiçindeki Türkçe öğretimi araştırma ve uygulama merkezlerinde, farklı uyruklardan heterojen çalışma gruplarıyla gerçekleştirildiği görülmüştür. Çalışmaların büyük oranda, Türkçe öğrencilerinin yaygın sesletim hatalarını ortaya koyma ve üretiminde zorluk yaşadıkları sesleri belirleme amacı taşıdığı belirlenmiştir. Ayrıca, sesletim öğretimine yönelik öneriler sunan ve basılı kaynaklarda sesletimin yerini ve dağılımını belirleme amacıyla yapılan çalışmalara da sıkça rastlanmıştır. Örneklemde yer alan çalışmalarda ulaşılan bulgular incelendiğinde, en fazla rapor edilen sesletim hatalarının <ı> /ɪ̈/, <ü> /ʏ/, <ö> /œ/, <ç> /ʧ/ ve <ğ> yazı ve sesbirimlerinde yaşandığı sonucuna ulaşılmıştır. Buna ek olarak, seçilen sesletim çalışmalarının çoğunlukla parçalı sesbirimlere odaklandığı, parçalarüstü sesbirimler üzerine yapılan incelemelerin oldukça sınırlı kaldığı belirlenmiştir. Sesletim öğretiminde belirli araç ve modellerden yararlanılan çalışmaların tamamında olumlu sonuçlar rapor edilmiştir. Ders kitaplarında ve kendine kendine çalışma kitaplarında ise sesletime sınırlı ölçüde yer verildiği tespit edilmiştir.

This study aims to identify common research trends by systematically examining the pronunciation studies carried out in the academic literature of teaching Turkish as a foreign language (TTFL) in terms of method, purpose and findings. In addition, the study also reveals possible research directions within the pronunciation literature of TTFL. Within the scope of this research, which is a qualitative metasynthesis study, a total of 23 studies of different types published in 2012 and onwards were classified in terms of their methodological features, study groups, if any, and the places where they were conducted. The main objectives and findings of the studies were analyzed with the help of content analysis. It has been observed that the pronunciation studies were mostly in the qualitative case study type and were generally carried out in Turkish teaching research and application centers in Turkey with heterogeneous study groups from different nationalities. It was found that most of the studies aimed to reveal common pronunciation errors of Turkish students and identify the sounds they were having difficulty in producing. In addition, studies that offered suggestions for pronunciation teaching and aimed to determine the role and distribution of pronunciation in printed sources were frequently encountered. When the findings of the studies included in the sample were examined, it was concluded that the most reported pronunciation errors were in <ı> /ɪ̈/, <ü> /ʏ/, <ö> /œ/, <ç> /ʧ/ and <ğ> graphemes and sounds. In addition, the selected pronunciation studies mostly focused on segmentals, and studies on suprasegmentals were rather limited. Positive results were reported in all of the studies that used certain materials and models in pronunciation teaching. Findings also revealed that limited space was found to be allocated for pronunciation in coursebooks and self-study books.