Akademik yazımda, yazarlar sıklıkla ve çeşitli nedenlerle bildirme fiillerine başvururlar. Bildirme fiillerinin kullanımı, yazarların seslerini yansıtarak, alıntı yaptıkları bilgi kaynağına ilişkin duruşlarını göstermelerine olanak tanır. Bildirme fiillerini kullanarak, yazarlar ayrıca çalışmalarını daha geniş bir akademi bağlamına yerleştirir ve diğer araştırmacıların çalışmalarına da bir bakıma değer biçmiş olur. Bu çalışma, akademik yazımda bildirme fiillerinin kullanılmasına ilişkin değerlendirme içeren bir çerçeve çizmektedir. Çalışma, bu fiil grubunun uygun kullanımlarını eleştirel bir şekilde yansıtmakta ve doğru kullanımlarının yazılı akademik çıktıların okunabilirliğini artırdığını açıkça vurgulamaktadır. Mevcut çalışma aynı zamanda akademik makalelerde tekdüze fiillerin aşırı kullanımının retorik işlevleri nasıl sınırladığını da aktarmaktadır. Bildirme fiillerinin akademik yazımdaki işlevlerine genel bir bakış sağlamanın yanı sıra, değerlendirme potansiyellerine göre bildirme fiillerinin de bir listesi sunulmaktadır. Bildirme fiilleri, akademik yazarların sunulan argümanların güçlü, zayıf ve tarafsız konumunu aktarmak için bunları nasıl kullandıklarına bağlı olarak olumlu, olumsuz ve tarafsız bildirme fiilleri olarak kategorize edilmektedir. Bu çalışma, yazarları bir alıntının daha geniş bağlamını incelemeye, diğer yazarların fikirlerini yazılarına sağlıklı biçimde dahil etmeye ve alıntılanan bilgilere ilişkin değerlendirmelerini ikna edici bir şekilde sunmaya teşvik etmektedir. Bildirme fiillerinin uygun şekilde kullanılmasına yönelik önerilere ek olarak, akademik yazma derslerinde bildirme fiillerinin etkin biçimde ele alınması tavsiye edilmektedir. Ayrıca, dergi editör kurulları ve hakemlerin, bildirme fiillerinin uygun kullanımlarını makaleler için bir yayınlanma kriteri olarak ele alabilecekleri de bu çalışmada önerilmektedir.

This paper provides an appraisal of RVs in academic writing. It explicitly highlights how appropriate uses of such verbs project a critical voice and increase the readability of academic work. By using RVs, authors also situate their work in the greater context of their research, and extend credit to other researchers. The paper also showcases how the overuse of monotonous verbs in academic papers limits rhetorical functions. Besides providing an overview of RVs and their functions in academic writing, it furnishes a list of evaluative potential RVs. These RVs are categorized into positive, negative, and neutral RVs depending on how academic writers use them to convey strong, weak, and neutral position of arguments, showing their stances toward the source of information they cite. The article encourages authors to examine the wider context of a citation, integrate other authors’ ideas into their writing, and present their evaluation of the cited information persuasively. In addition to suggestions for employing RVs properly, the article suggests teaching RVs in academic writing courses. Moreover, journal editorial boards and reviewers should consider the appropriate uses of RVs as a criterion for publishable papers.