Denis Devlin (1908 -1959), İrlanda modernist şiirinin en önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilir. 1935 yılında Dış İlişkiler Departmanı’na katıldıktan sonra, yaşamının büyük bölümünü Washington, New York, Roma ve Londra’da ülkesi adına diplomatik görevlerde bulunarak geçirmiş, 1951’de ise İstanbul’da akredite edilmiş büyükelçi olarak görev yapmıştır. Devlin, bir şair-diplomat olarak şiirlerinde çalıştığı ülkelerin kodlarına yer vermiştir. Bunlar arasında “Memoirs of a Turcoman Diplomat”ın özel bir yeri vardır. Burada, İstanbul’daki bir otelin terasından şehri izleyen emekli bir diplomat, geçmişte hizmetinde bulunduğu Osmanlı Devleti ile cumhuriyetin ilanından sonra yüzünü Batı’ya dönen Türkiye arasındaki derin farklılıklar üzerine düşünürken betimlenir. O, bir yandan, Avrupa’nın tarihsel olarak kendisini karşısına konumlandırdığı bir uygarlığın insanı, öte yandan hedefini çağdaş medeniyetler seviyesine ulaşmak olarak belirleyen ve bu amaç için bir dizi reform gerçekleştiren bir cumhuriyet yurttaşıdır. İslami, çok etnisiteli ve kudretli eskinin dünyası ile seküler, monolitik ve yeni ideolojinin biçimlendirdiği şimdinin dünyası arasında sıkışıp kalmıştır. Dikkat çekici bir şekilde, şiir, büyük ölçüde, bu sıkışmışlığın neden olduğu gerilime odaklanır ve poetik kişinin aradalık durumuna vurgu yapar. Bu çalışmanın amacı, içinde yaşadığı toplumun bir entelektüeli ve eski rejimin bir temsilcisi olan şiirdeki diplomatın, ülkesinin keskin dönüşümünden kaynaklanan gerilimi nasıl karşıladığını ortaya koymak ve aidiyet sorunu nedeniyle yaşadığı ikilemleri “aradalık” kavramı üzerinden incelemektir. Çalışma ayrıca, poetik karakter için bütün gerilim ve sorunlardan uzakta sağaltıcı bir alternatif yaratabilecek başka bir alan olasılığını tartışmaya açmaktadır. Öte yandan, bu şiirin Türkiye Cumhuriyeti ile İrlanda Cumhuriyeti arasındaki tarihsel, kültürel ve politik benzerlikleri nasıl yansıttığını sorgulamakta ve Türkmen diplomatının aslında şair-diplomat Denis Devlin’in kısmen kendisi olduğunu ileri sürmektedir. 

Denis Devlin (1908-1959) is regarded as one of the most important representatives of Irish modernist poetry. After joining the Department of External Affairs in 1935, he spent most of his life undertaking diplomatic missions for his country in Washington, New York, Rome and London, and in 1951, he served as an accredited ambassador in Istanbul, Turkey. Devlin, as a poet-diplomat, included the codes of the countries he worked in his poems. Among them, “Memoirs of a Turcoman Diplomat” has a special place. Here, a retired diplomat, watching the city from the terrace of a hotel in Istanbul, is depicted to contemplate the profound differences between the Ottoman State he served in the past and Turkey which turned its face to the West after the proclamation of the republic. On the one hand, he is the man of a civilisation against which Europe historically positioned itself, and on the other, the citizen of the republic which has set its target to reach the level of contemporary civilisations and implemented a series of reforms for that cause. He is stuck in between the world of the old, which was Islamic, multi-ethnic, and mighty and the world of the present, which is secular, monolithic, and shaped by the new ideology. The poem conspicuously, to a large extent, focuses on the tension caused by this stuckness and emphasises the state of in-betweenness of the poetic persona. The aim of this study is to explore how the diplomat in the poem, as an intellectual of his society and a representative of the old regime, meets the tension stemmed from the sharp conversion of his country, and to examine the dilemmas he has experienced due to his crisis of belonging through the concept of “in-betweenness”. It also discusses if there is a possibility of another space which can create a healing alternative for the poetic persona away from all tensions and problems. Furthermore, it questions how this poem reflects the historical, cultural and political similarities between the Republic of Turkey and the Republic of Ireland, and asserts that the Turcoman diplomat of the poem is partly the poet-diplomat Denis Devlin himself.