Latife Tekin'in son derece karmaşık romanlarından Muinar, temel ekolojik ilkeleri ve düşünceleri net çevresel mesajlarla ifade eden ekolojik bir romandır (Love, 1990, 237). Tekin, Muinar aracılığıyla, insan ve doğa ile insan ve diğer yaşam formları arasındaki karşılıklı ilişkileri irdeleyerek yıkıcı, insan-merkezci ve eril düşünce yapısını eleştirmekte ve tüm bu yaklaşımlara alternatif olarak ekolojik düşünceyi teşvik etmektedir. Muinar aynı zamanda mitlerin ve destanların feminist bir bakış açısıyla yeniden yorumlandığı ve tarihin yapısökümsel biçimde yeniden tasarlandığı ve yazıldığı postmodern feminist bir romandır. Tekin, kadınların boyun eğdirilmesini, mağdur edilmesini ve çevreye insan eliyle verilen zararı görünür kılmak için postmodern parodi, ironi ve oyunbazlık gibi unsurlardan yararlanmış, parçalı ve muğlak anlatı biçimini yoğun bir şekilde kullanmıştır. Tekin ayrıca romanında kapitalist sömürü, tüketim, ego-merkezcilik, doğa katliamı, çevresel kirlilik gibi hususlara da aktivist bir kadın yazar olarak eleştiriler getirmiştir. Tekin, varlığı evrenin başlangıcından önceye dayanan, ezeli zamandan günümüze sayısız kadının içinde uyanan bir ses olarak romanda yer alan mitolojik bir karakter olan Muinar ile modern zamanda yaşayan Elime arasındaki ilişkiden yola çıkmaktadır. Muinar, kendi kimliğini oluşturamamış, baskıcı erkek-egemen düzene karşı duramayan ezilmiş ve boyun eğmiş zayıf kadınlara ilham, güç, enerji ve cesaret yükleyerek bu kadınların güçlü, özgürlüğü için mücadele eden, doğa ve kendi hakları için kararlılıkla savaşan duyarlı, bilge, sorgulayan, baş kaldıran ve akıllı kadınlara dönüşmelerine yardımcı olmaktadır. Bu amaç doğrultusunda romanda kadınların kendilerini kadın olarak ifade edebilecekleri, baskın erkil söylemin dışında alternatif mit, tarih ve otobiyografiler üretebilecekleri söylem alanları oluşturulmuş ve doğaya dönüş salık verilmiştir. 

Latife Tekin’s highly complex novel Muinar is an ecologically conscious novel loaded with fundamental ecological principles and messages. Tekin promotes ecological thinking as a corrective to destructive, anthropocentric, and patriarchal relationships between human and nature or human and other forms of beings. Muinar is also a postmodern feminist novel in which the existing myths and epics are rewritten and history is deconstructed to be reconstructed from a feminist point of view. Tekin makes use of postmodern parody, irony, and playfulness in a fragmented and ambiguous narrative to render the oppression, victimization, and subordination of women and nature along with environmental degradation visible. Tekin offers a harsh critique of capitalist exploitation, consumerism, ego-consciousness, and the destruction of nature as an activist writer. Muinar focuses on the relationship between Muinar, a mythic character who descends to the Earth from the sky and Elime, a writer suffering from inertia and a strong sense of failure, self-insufficiency, and unworthiness. Muinar emerges as an internal voice in the mind of women who cannot resist oppressive patriarchy and thus fail to get rid of the imposed identities to construct the authentic self and she instills in them inspiration, courage, energy, and determination so that these women can be transformed into strong, self-assertive and intelligent women who fight for the freedom and rights not only for themselves but also for nature with wisdom and resolution mainly through the creation of discursive spaces for self-expression, the reimagination of alternative myths, history, and autobiography and through the return to nature.