Millî Edebiyat ve Cumhuriyet dönemlerine damgasını vuran Reşat Nuri Güntekin (1889-1956), bütün eserlerinde insanları sevgi ve merhamete çağırması sebebiyle Türk Edebiyatında ayrı bir yere sahiptir. Güntekin’in eserlerinde sevgi, şefkat ve merhamet noktasında toplumsal yapının önemli bir figürü olarak çocuklar ön planda yer alır. Uzun yıllar öğretmenlik ve müfettişlik yaptığından çocukları yakından gözlemleme fırsatı bulan yazar, eserlerinde çocuklara ayrı bir dikkatle yaklaşır. Çocukları insanlığın zaafı olarak değerlendirir, çocuklara karşı son derece şefkatli ve merhametli bir tutum sergiler. Hayatın en acıklı sahnelerinde dahi çocukların vazgeçilmezliğini, onların yetişkinler üzerindeki etkilerini vurgular. Reşat Nuri’nin romanlarında ve hikâyelerinde çocuk; masumiyeti, sevimliliği, zekâsı ile ön plandadır. Reşat Nuri; çocukların psikolojilerini, duygu ve düşünce dünyalarını romanlarında olduğu gibi hikâyelerine de başarılı bir biçimde yerleştirmiştir. Hikâyelerinde çocukları aile içi eğitim ve terbiye, toplumsal meseleler, bireysel meseleler içinde değerlendirir; çocukluğu ise insanın sonraki hayatını şekillendiren yönüyle işler. Bu sayede sağlıklı bir çocukluğun insan ve toplum hayatının inşasındaki önemine işaret eder. Yazar, çocuğun karakterinin oluşumunda hem irsî faktörler hem de hazırladığı ortam sebebiyle ailenin önemine dikkat çeker. Bu sebeple aile içinde çocuk eğitimi konusunda yapılan yanlışlıkların nelere mal olacağını hikâyelerinde ortaya koyar. Çocukların boşluk duygusuna kapılmaması için ailenin din başta olmak üzere, temel manevî değerleri aşılaması gerektiği üzerinde durur. Çocukluğun bireyin gelecekteki hayatını tayin ve inşa eden en önemli unsur olduğunu vurgular. Bu sebeple çocukların ruhî gelişimlerinin de ebeveynler tarafından gözlenmesinin ve bu sürecin mümkün olduğu kadar sağlıklı yaşanmasının altını çizer. Bu çalışmada Reşat Nuri’nin hikâyelerindeki çocuklar incelenmiştir. Çalışmanın evrenini, Reşat Nuri’nin çeşitli yıllarda yayımlanan hikâyeleri oluşturmuştur. İçerik çözümleme yöntemiyle metinlerden elde edilen veriler, tematik incelemeye tabi tutulmuş, böylece yazarın çocuk kavramını tespit edilen 21 hikâyede nasıl işlediği değerlendirilmiştir. Hikâyelerde çocuğun bir karakter olarak varlığı ele alınmış; aile, sosyal çevre ve hayatla kurduğu olumlu veya olumsuz ilişkileri üzerinde durulmuştur. 

Reşat Nuri Güntekin (1889-1956), who marked the National Literature and Republican periods, has a special place in Turkish Literature because he calls people to love and compassion in all his works. In Güntekin's works, children are at the forefront as an important figure of social structure in terms of love, compassion and mercy. The author, who has had the opportunity to closely observe children since he has been a teacher and inspector for many years, approaches children with special attention in his works. He considers children as the weakness of humanity and has an extremely compassionate and affectionate attitude towards children. Even in the most pathetic scenes of life, he emphasizes the indispensability of children and their effects on adults. In Reşat Nuri's novels and stories, the child is at the forefront with his innocence, congeniality and intelligence. Reşat Nuri successfully embedded the psychology, emotion and thought worlds of the children in their stories as well as in their novels. In his stories, he evaluates children in family education and training, social issues and individual issues; his childhood works with the aspect that shapes the next life of the person. In this way, it points to the importance of a healthy childhood in the construction of human and social life. The author highlights the importance of the family in the formation of the child's character due to both hereditary factors and the environment he prepares. For this reason, he reveals what the mistakes made about child education in the family will cost in their stories. He emphasizes that the family should instil basic spiritual values, especially religion, in order to prevent children from feeling emptiness. He emphasizes that childhood is the most important element that determines and builds the future life of the individual. For this reason, he underlines that the mental development of the children is also observed by the parents and this process is experienced as healthy as possible. In this study, the children in Reşat Nuri's stories were examined. The universe of the study consisted of the stories of Reşat Nuri published in various years. With the content analysis method, the data obtained from the texts were subjected to thematic examination, thus evaluating how the author handles the concept of children in 21 stories. In the stories, the presence of the child as a character was discussed and the positive or negative relationships he established with family and social environment life were emphasized.