Sünnet çoğu zaman bir dini ritüel olarak görülse de aynı zamanda erkeklik performansına ilişkin önemli öğeleri içeren yeni bir kimlik yaratımı sürecine de işaret eder. Medikal ve inançsal tartışmalar bir kenara bırakıldığında, sünnetin ergenlikten erkekliğe uzanan yolda önemli bir eşik olması bağlamında sosyal bir anlamla yüklü olduğu görülecektir. Bu nedenle, bu cerrahi müdahale sıklıkla bir tür geçiş ritüeline dönüşmekle kalmayıp, ayrıca toplumsal kimliğin inşasında da önemli bir rol oynar. Sünnetli bir erkek akranları tarafından eksiksiz olarak görülecektir. Zira hayatının geri kalan kısmında fiziksel olarak yerine getirmesi gereken başka bir bütünleyici kalmamıştır. Bu, onun ilerleyen yıllarda kazalar ya da ekstrem olaylar sonucu fiziksel deformasyona uğramadıkça hiç değişmeyeceği anlamına gelmektedir. Bununla birlikte, henüz sünnet edilmemiş bir erkeğin yaşı ilerledikçe ve ergenliğe geçişle birlikte cinsel tatmin arayışına ilişkin emareler ortaya çıktıkça sünnet daha geniş bir bağlama oturacaktır. Sünnet, erkek ve dişiyi birbirinden ayırmaya yarayan bir ölçek olmakla kalmayarak grupsal bir aidiyet bilincini de vurgular. Bu bağlamda, sünnet, çocuğu sosyal çevresinde bir hiyerarşi zinciri teşkil eden politik bir tayfın içine çeker. Son ama çok önemli bir nokta ise sünnetin daima birikime dayanan bir uzmanlık alanında yer aldığı, bu yüzden de çoğu zaman aynı biçim ve anlama sahip olsa da tıp alanında gözlemlenen teknik, ruhsal ve profesyonel gelişmelerden etkilendiği de hatırda tutulmalıdır. Bu makale, mediko-politik bir aygıt olarak sünnete ilişkin değişen imgeleri analiz etmeyi ve sünnetin geç Osmanlı toplumunda muhtelif gruplar arasındaki sınırı çizmek açısından özgün bir yol olduğunu öne sürmektedir. 

In spite of the fact that the male circumcision seems to be a religious ritual most of the time, it also indicates the creation of a new social identity in which includes important elements related to the performances of masculinity. Apart from the medical and religious debates, circumcision has a considerable social meaning in terms of being a threshold in transition from puberty to manhood. Therefore, this surgical procedure usually turns into a common ritual of passage to celebrate and a process of construction of social identity as a newly man. A circumcised male is to be seen as a whole by his counterparts, because there is no more physical completion for him during the rest of his life. This means he will not change one little bit in the following years except some extraordinary situations or accidents that could disfigure him. Along with this, circumcision makes a greater sense as long as the uncircumcised male gets older and particularly when he grows into a adolescent by becoming aware of his sexual capacity with the need of sexual acts. Custom of circumcision fabricates an imaginary splitting point in order to define not only masculine from the feminine but a state of belonging to a certain community as well. In this respect, circumcision draws the boy within a political spectrum that constructs a chain of hierarchy between the main components of his social environment. Last but not the least, it should be noted that circumcision has always been a cumulative area of expertise, and thus, as well as being mostly the same shape and meaning, circumcision has also been in dependency of technical, mental and professional developments of medicine. This article suggests to expose the changing images of male circumcision as a medico-political apparatus and a unique way to set the boundaries among different groups in the late Ottoman society.