Kadınlar, son yıllarda taşıdığı pankartlarda, eril söylemi yapıbozuma uğratarak bu söylemdeki tamamlanmışlık, yeterlik ve mutlaklığının birer yanılsama olduğuna dikkat çekerek eksiklikleri göstermeye çalışırlar. Dişil söylem tamlık ve bütünlüğün imkânsızlığını ortaya koyar. Bu noktada dişil söylemde imkânsız bir tamam, mutlak ve doyum kabul edilir. Çünkü imkânsızlık, kişinin dilsel temsil edilmez kara noktasıdır. Tam olarak ifade edilemez, ancak dile getirildiğinde bile metonimik olarak kısmi parçalar şeklinde algılanır. Dişil söylemin aksine eril söylemde doyumun imkânsız olduğuna dair gerçek askıya alınır. İşte dişil söylem bu yanılsamayı yapıbozuma uğratarak gerçeği söyler. Bu noktada eril söylem hem gerçeğiyle karşı karşıya kalır hem de tatmin edilemeyişini dişile, hatta onun kötülüğüne atfeder. Hâlbuki ister kadın ister erkek olsun temel doyumsuzluk şikâyetinin kaynağı hadımı yaşar ve dilde saklayarak gösterir. Bu noktada dilsel ifadede temsil edilemeyen üzerine her söylem temsil edileni açığa çıkarmayı çabalasa da gizlemeye devam eder. Kadınlar açtıkları pankartlarında, kendileri hakkında eril söylemin ürettiği en sıradan söylemlerle bile sözde özdeşleşerek, eril söylemin kendileri hakkındaki bütün fantezilerini katetmiştir. Böylelikle eril söylemin kadına veya dişil söyleme olan fantezisini elinden alarak hem şiddetinin hem de zevkinin altını oymaya çalışmış, erili de tutunduğundan mahrum bırakmıştır. İşte kadına yönelik şiddetin temelinde dişil söylemin, eril söylemin boşluklarına işaret ederek, tümgüçlülük fantezisini her daim yıkıma uğratma ihtimalidir. 

In recent years, in the banners they carry, women strive to show the deficiencies by deconstructing the masculine discourse and drawing attention to the fact that this discourse's completeness, capability, and absoluteness are illusional. Feminine discourse exposes the impossibility of completeness and wholeness. Impossible integrity, absolute and fulfillment are accepted in feminine discourse. Because impossibility is a person's black spot that is not linguistically represented. It cannot be sufficiently expressed but is recognized metonymically as partial parts, even if expressed. Contrary to feminine discourse, the impossibility of this satisfaction is suspended in a masculine course. The feminine discourse reveals the truth by deconstructing this illusion. The masculine discourse confronts its reality and attributes its dissatisfaction to the feminine discourse, even the wickedness of the feminine discourse. In their banners, women traversed all the masculine discourse fantasies about themselves, identifying with the common discourse produced by the masculine discourse about themselves. Therefore, they tried to undermine both the violence and the pleasure of the masculine discourse by taking away the masculine discourse's fantasy against the female or feminine discourse and deprived the masculine of his asset The foundation of the violence against women is the possibility of the feminine discourse to destroy the omnipotence phantasy by highlighting the gaps of the masculine discourse. Nevertheless, the source of the primary complaint of dissatisfaction is displayed in the language by hiding it. Every discourse on what is not represented in linguistic expression continues to hide even though it strives to explain what is depicted.