Tevfik Fikret, kırk sekiz yıllık ömrünün büyük bir kısmında kaleme aldığı şiirleriyle büyük bir şiir külliyatı meydana getirmiştir. O, şiirlerinde çok çeşitli temalar işlemiştir. Bunlardan biri de değişik kişilere yönelik duyguları ve düşünceleridir. Bunları ‘kişi şiiri’ olarak adlandırmak ve yeni bir tematik kategori oluşturmak mümkündür. Bu çalışmada söz konusu tema, Tevfik Fikret’in şiirleri özelinde irdelenmiştir. Ayrıca, onun külliyatına girmeyen şiirleri arasındaki birkaç ’kişi şiiri’ de inceleme kapsamına alınmıştır. İrili ufaklı toplam kırk dört ‘kişi şiiri’ kaleme almış olan Fikret, en çok edebiyat çevresinden kişiler için şiir yazmıştır. Bu grupta on altı edib/e bulunmaktadır. Bunların hemen hepsinin şair oluşu dikkat çekicidir. Sadece Ahmet Midhat romancıdır; onun da Fikret’in bu temadaki repertuarına girişi, meşhur Dekadanlar tartışması ile ilintilidir. Annesi, babası, kızkardeşi ve oğlu Fikret’in aile çevresinden şiir yazdığı kişilerdir. Fikret, bu çevreden en çok şiiri oğlu Halûk’a yazmıştır. Doğumuyla babasının hayatına renk katan Halûk, şiirlerde önceleri sadece küçük bir çocukken, 1911 sonrasında yazdığı şiirlerde ise babasının gözünde ülkenin içine düştüğü zorlukların üstesinden gelecek olan gençliğin idealize temsilcisi haline gelir. Siyaset ve devlet adamları da Fikret’in ‘kişi şiirleri’nde yer almıştır. Bunların içinde başı İkinci Abdülhamit çekmektedir. ‘Kişi şiiri’, muhalif kimliğinin boyutlarını toplumdan dine, edebiyattan devlete kadar hemen her alana yansıtan Tevfik Fikret’in tema dağarcığı içinde önemli bir yer tutmaktadır. Bu bakımdan, onun şiir evreninde başlı başına tematik bir başlık olarak konumlandırılmalıdır. Bu tema, aynı zamanda Türk şiirinde de geniş bir yere sahiptir. Tarafımızdan hazırlanan Yeni Türk Edebiyatında Kişi Şiirleri adlı çalışma kitap olarak yayımlandığında, söz konusu genişliğin sınırları çok daha belirgin olarak ortaya çıkacaktır.

Tevfik Fikret created a huge poetry collection with his poems that he wrote for most of his forty-eight year of life. He embraced a wide variety of themes in his poems. One of them is his feelings and thoughts for different people. It is possible to call them "person poems" and to create a new thematic category. In this study, the theme in question was examined in the light of Tevfik Fikret's poems. In addition, his several person poems' that are not included in his collection are also included in the scope of the study. Having written a total of forty-four ‘person poems', Fikret mostly wrote poems for people from his literary community. There are sixteen men /women of letters in this group. It is noteworthy that almost all of them are poets. Only Ahmet Midhat is a novelist; his admission to Fikret's repertoire on this theme is related to his famous Decadents discussion. His mother, father, sister and son are the people who Fikret wrote poems for from his family circle. Fikret wrote most of his poems for his son Halûk from this circle. Adding color to his father's life with his birth, in the eyes of his father Halûk became an ideal representative of the youth who would overcome the difficulties that the country was facing in the poems Fikret wrote after 1911. Politics and statesmen were also included in Fikret's ‘person poems’. Among them, Abdulhamit II leads the way. 'Person poem has an important place in the theme repertoire of Tevfik Fikret, who reflects the dimensions of his objector identity to almost every area from society to religion, from literature to the state. In this respect, it should be positioned as a thematic title in his poetry universe. This theme also has a wide place in Turkish poetry. When the study titled Person Poems in New Turkish Literature prepared by us is published as a book, the limits of the said width will emerge more clearly.