Hilmî Efendi, 1230/1814-1815 tarihinde Kayseri’de doğmuştur. Feyzî Efendi-zâde el-Hac Mehmed Efendi’nin oğlu Fethullah Efendi merhumun çocuğudur. Asıl adı, İsmail’dir. İlk eğitimini Sıbyan Mektebinde aldıktan sonra; Müderris-zâde Âlim Efendi ve Osman Seyfî Bey-zâde Şaban Hâmî Bey merhumdan dersler aldı. Hilmî Efendi; nükteli, sözü sağlam, şiirleri hoş ve yaratılışı sağlıklı bir yapıya sahipti. Bazı memuriyetlerde bulunmuş ise de yaşamının büyük bir bölümünü hane-i fakiranelerinde geçirmişlerdir. 1273/1856-1857 senesi Şevval ayında ve 43 yaşlarında olduğu bir sırada ehibbasıyla sabah namazı eda ederken vefat etmiştir. Bir divan oluşturabilecek kadar şiiri varmış ise de şiirleri, zayi olmuştur. Yakınlarından edinilen bilgiye göre ise şiirleri, kayıt altına alınmıştır. İsmail Hilmî Efendi’nin şu an için elimizde az sayıda şiiri mevcuttur. Bunlar arasında; 3’ü nâ-tamâm olmak kayd-ı şartıyla 8 gazel, 2 tahmis, 1 müstezat, 1 murabba, 1 tarih manzumesi, 1 koşma, 2’si nâ-tamâm olmak üzere 4 manzum mektup, hicviyeler, 1 manzume, beyitler ve hece vezniyle yazılmış şiirler sayılabilir. İsmail Hilmî Efendi, gazellerinde klasik üslubu devam ettirmiştir. Tahmisleri de aynı çizgidedir. Yazdığı şiirlerin yekûnu, klasik şiir geleneğinin devamı niteliğindedir. Yer yer hece vezniyle şiirler de yazan şair, aruzu kullanma noktasında bazı noksanlıklar gösterse de genel anlamda başarılıdır. Şiirin biçim ve içeriğine yönelik sıkıntı yaşamayan şair, akıcı bir dil ve sade bir üslup kullanmıştır. Bu makale ile İsmail Hilmî Efendi tanıtılırken; şiirleri transkripsiyon edilmiş ve literatüre kazandırılmıştır.

Hilmî Efendi was born in Kayseri on 1230/1814-1815. Feyzî Efendi-zâde el-Hac Mehmed Efendi’s son Fethullah Efendi is the child of the deceased. Ismail is his real name. After receiving his first training in primary school; Müderris-zâde Âlim Efendi and Osman Seyfî Bey-zâde Şaban Hâmî took lessons from the deceased. Hilmî Efendi; He was well-natured and had a sound structure, a nice poem and a healthy creation. Although he had made some civil service, he spent most of his life in households. He died in the morning prayer of 1273/1856-1857 at the time of his azı Shawwal hib and 43 hib years. Although he had enough poems to form a divan, his poems were lost. According to information obtained from his relatives, his poems were recorded. Ismail Hilmî Efendi currently has a small number of poems. Among them; 3’s minüs in terms of the condition of the 8 gazel, 2 prediction, 1 obese, 1 murabba, 1 poet, 1 running, 2 minüs including 4 letter of letters, satire, 1 manzumes, couplets and syllable poetry. Ismail Hilmî Efendi continued the classical style in his ghazels. They are in the same line. The totality of the poems he wrote is a continuation of the classical poetry tradition. The poet who wrote poems in syllabic places in some places, although he had some shortcomings in the point of using aruz, he was successful in general. The poet, who did not have any problems with the form and content of poetry, used a fluent language and a simple style. In this article, Ismail Hilmî Efendi was introduced; his poems were transcribed and brought into literature.