Bu çalışmanın amacı, Türkiye ve Güney Afrika eğitim sisteminde bilgi ve iletişim teknolojisine dayalı uygulamalarının benzerlik ve farklılıklarını karşılaştırmaktır. Bu çalışma, nitel araştırma yöntemine göre yapılmıştır. Betimsel temelli bir çalışmadır ve çalışmada nitel araştırma yönteminin, durum çalışması deseni kullanılmıştır. Veriler doküman incelemesi yoluyla toplanmış ve yorumlama yöntemiyle çözümlenmiştir. Çalışmanın bulguları iki temel başlıkta toplanmıştır. Bunlardan ilki Türkiye ve Güney Afrika’nın demografik ve kalkınmışlık göstergeleri etrafındaki bulgulardır. İkincisi ise bu iki ülkenin eğitimle ilişkili sayısal ve örgütsel yapısına ve bilgi ve iletişim teknolojileri öğretim programlarına yöneliktir. Bu kapsamda bilgi ve iletişim teknolojileri öğretim programlarının felsefi arka planı, amacı, dersin zorunlu ve seçmeli olma durumu ve haftalık ders saati sürelerine yönelik bulgular da vardır. Çalışmada elde edilen sonuçlara göre Türkiye nicelik olarak, Güney Afrika’ya göre daha iyi göstergelere sahiptir. Eğitim sisteminde bilgi ve iletişim teknolojilerinde faydalanma konusunda Türkiye, Güney Afrika’ya göre daha öncü ve etkin çalışmaların içinde olduğu yorumlanmıştır. Bunun yanı sıra her iki ülkenin önemli oranda benzer uygulamalara yer verdiği de yorumlanmıştır. Bilgi ve iletişim teknolojisine dayalı derslerin seçmeli ve ya zorunlu ders saati süresi toplamı ile öğretim kademelerine yayınlığı bakımından Türkiye’nin Güney Afrika’ya göre oldukça önde olduğu görülmüştür. Bunun yanında bilgi ve iletişim teknolojisi temelli derslerin adı, seçmeli ve ya zorunlu olma durumu Güney Afrika’da nerdeyse sabit iken Türkiye’de sürekli bir değişim yaşamıştır. Elde edilen bulgu ve sonuçlara dayalı yeni ve derinlemesine araştırmaların yapılması ve bilgi ve iletişim teknolojisine dayalı uygulamaların dördüncü evresi olarak kabul edilen dijital-zeki öğrenme sistemlerini konu eden, öncü akademik çalışmaların başlatılması önerilmiştir.

The purpose of this study is to compare the similarities and differences between the information and communication technology implementations of Turkish and South African education systems. This study was conducted according to the qualitative research method. It is a descriptive study and the case study pattern of qualitative research method was used in the study. The data was obtained through document analysis and was analyzed by the method of interpretation. The findings of the study are gathered under two main titles. The first of these is the findings around Turkey and South Africa’s demographic and social development indicators and the limited numerical data of these two countries’ around education. The second is the findings regarding the availability of the information and communication technologies in the education system. This second process also includes the aim, the philosophical background of the curriculum as well as the availability of the information and communication technologies as compulsory and elective courses and their weekly hours in it. According to the results of this study, quantitatively Turkey has better indicators in comparison to South Africa. Both countries have done similar implementations, however Turkey's efforts regarding utilization of the information and communication technologies in the education system are pioneering and more. Besides, while in South Africa the names of the courses, their status of being compulsory or elective was almost always constant, in Turkey these changes were experienced continuously. At the end of this study, since the scope and limitations of it did not provide the opportunity to subject the study to in-depth and detailed analysis it was suggested that it would be appropriate to carry out new and more detailed analysis studies by employing it’s different elements.