Sanayileşme sonrası kent merkezlerine küresel ölçekte yoğun göçler yaşanmıştır. Bu göçlerin etkisi ile kent merkezlerinde ciddi nüfus artışları ve genişlemeler meydana gelmiştir. Ekonomik gelişmelerin katkıları ile yeni ve daha konforlu yapılar tercih edilmiştir. Yaşanan bu sosyal değişimden dolayı ilk etapta daha alt gelir seviyesine sahip kesimlerin kullanımına bırakılan geleneksel yapılar sonraki dönemlerde tamamen terk edilmişlerdir. Bu çalışmanın amacı yasalar ile koruma altına alınan geleneksel yapıların onarılarak yeniden işlevlendirmesüreci için bir model önerisi sunmaktadır.Mimari tasarım süreci incelenmiş, mevcut yapıların yeniden işlevlendirilmesinde kullanılan yöntemler belirlenmiş, koruma ölçütleri de dikkate alınarak öneri bir model oluşturulmuştur.Literatürde yerini alan ve genellikle yeni yapılacak binalar için özelleşmiş olan modeller, mevcut yapılarda kullanıcı memnuniyetinin belirlenmesine yönelik olan Kullanım Sonrası Değerlendirme (KSD) yöntemi, geleneksel yapıların korunması sürecinde dikkat edilmesi gereken yasal sınırlılıklar ile yapıların sürdürülebilirliğini sağlamaya yönelik diğer sınırlılıklar belirlenmiştir.Tarihi ve kültürel değere sahip olan yapıların zamanla yıkılarak yok olmasına karşılık olarak Carte del restauro ile literatürde yerini alan koruma süreci günümüzde çok daha etkin bir şekilde hükümetlerin de katılımı ile yürütülmektedir. Bu makalede koruma altında olan geleneksel yapıların yeniden kullanımı sürecinin başarı oranını yükseltmeye katkı sunmaya yönelik olarak on aşamadan meydana gelen bir bina programı modeli önerisi hazırlanmıştır.

After the industrialization, intensive global migrations to city centres have been experienced. Extensive population growth and expansions have occurred in the citycentres due to the effect of these migrations. New and more comfortable structures are preferred with the contributions of economic developments. Traditional structures left to the use of lower income groups in the first place due to this social change were completely abandoned in later periods. The objective of this study is to present a model proposal for the process of refunctionalization by restoration of traditional structures protectedby legislations. Architectural design process is examined, the methods utilized in refunctionalization of existing structures are identified and a proposal model is created by also taking the preservation criteria in to consideration. The models taking place in the literature and customized generally for new buildings, Post Occupancy Evaluation (POE) method in tended for the measurement of users a tisfaction in existing structures, legal limitations to be taken in to consideration in the process of conservation of traditional structures and other limitations concerning the sustainability of structures are identified. The conservation process, takingplace in theliterature as Carte del restauro, in response to destruction of structures with historical and cultural value over time, is now carried out evenmore effectively also with theparticipation of governments. A building program model proposal consisting of ten stages is prepared in this article with the intention of contributing to the success rate of reutilization of traditional structures under protection.