Bu makalede, uzun yıllar boyunca sürgün hayatı yaşayan Ahıska Türklerinin tarihini vaka analizi yöntemi ile incelenme amacıyla yazılmıştır. Anayurdu günümüzde Gürcistan sınırları içerisinde kalan Ahıska Türkleri post-Sovyet hakları arasında oldukça etkin ve önemli bir yere sahiptir. Tarihsel süreç içerisinde bakıldığında bölge birçok devlet tarafından yönetilmiştir. 1528 yılı ile birlikte Osmanlı Devleti’nin hâkimiyeti altına giren bu ülke, bu dönemde siyasi, ticari ve askerî açıdan önemli bir konuma yükselmiştir. Bununla birlikte Osmanlı yönetimi altındaki Ahuska Türkleri çalışmada detaylı bir şekilde bahse konu olacağı gibi refah içerisinde yaşamışlardır. Ancak, bölgenin Ruslar tarafından 1828’de işgal edilmesi ile birlikte bu refah dönemi sona ermiştir. Ruslar Ahıska Türklerini bölgedeki Rus stratejik çıkarları için bir tehdit olarak görmüştür. Bu nedenle Rus yönetimi Ahıska halkının mücadele gücünü zayıflatmak için politikalar izlemiştir. Rusların bu politikaları uygulamasındaki amacının daha iyi anlaşılması için özellikle Osmanlı Devleti ve Rusya dönemindeki politikalar karşılaştırmalı bir şekilde ele alınmaya çalışılmıştır. 1944-1989 yılları arasında Ruslar tarafından toplamda üç kez sürgüne maruz bırakılan halkın bu süreçte yaşadığı insan hakları ihlallerinin uluslararası bir sorun haline getirilmesi süreci ve AB üyeliği çerçevesinde Gürcistan’ın Ahıska Türkleri ile ilgili taahhüt ettiği yükümlülükleri ve sonuçları analiz edilmiştir. Sonuç olarak, Ahıska Türkleri hala “vatansız” statüsündedirler. 1989’dan sonra AB’nin ve Türkiye dahil birçok devletin araya girmesine rağmen Ahıska Türkleri vatanlarına dönememişlerdir.

In this study, the history of the Meskhetian Turks, who have lived in exile for many years, is analyzed with the case study method. The homeland of the Meskhetian Turks today remains within the borders of Georgia. During the historical process, the region has been governed by many states. In 1528, this region came under the domination of the Ottoman Empire. During this period, the region rose to an important commercial and military position and the Meskhetian Turks lived in prosperity. However, this period of prosperity ended with the occupation of the region by the Russians in 1828. The Russians saw the Meskhetian Turks as a threat to Russian strategic interests in the region. For this reason, the Russian administration followed policies to weaken the power of the Meskhetian people to struggle. To better understand the purpose of the Russians in implementing these policies, especially the policies of the Ottoman Empire and Russia were tried to be handled comparatively. The process of making the human rights violations of the people, who were exiled three times in total by the Russians between 1944 and 1989, into an international problem and within the framework of EU membership, About Meskhetian Turks Its commitments and results have been analyzed. As a result, Meskhetian Turks are still in the status of "stateless." Although after 1989 the intervention of many governments, including the EU and Turkey Meskhetian Turks are still unable to return to their homeland.