Paulo Freire, Ezilenlerin Pedagojisi adlı çalışmasında eğitim mekanizmasındaki bir takım problemlere değinirken aynı zamanda bu problemlerin çözümleri ile ilgili önerilerde bulunmaktadır. Çalışmada bahsedilen bankacı eğitim modelinde bidonlara, kaplara benzetilen öğrencileri gerçeklikle bağlantısı olmayan içeriklerle dolduran öğretmenler; buna karşılık problem tanımlayıcı eğitim anlayışında kendi özgürleşme mücadelesini veren eğitim katılımcıları bulunmaktadır. Bir tarafta diyalog karşıtı eylem kuramının manipülasyon, fetih ve kültürel istila yoluyla nesneye dönüştürdüğü kişiler, diğer yanda diyalogcu eylem kuramının kültürel sentez ve dönüşüm yoluyla özgürleştirmeye çalıştığı bireyler yer almaktadır. Bankacı model ve diyalog karşıtı kuramın oluşturduğu sessiz yığınlar ve onların içinde bulundukları sınır-durumların aşılmasının gerekliliği çalışmanın bir başka boyutunu oluşturmaktadır. Bireylerde praksis yoluyla bir conscientizaçao yaratma sürecinde ve özgürleştirici eğitimin hayata geçirilmesi aşamasında ülke politikaları ve bu politikaların eğitim sistemine yansımaları büyük rol oynamaktadır. Araştırmada doküman incelemesi yöntemiyle Freire’nin çalışmasında dile getirilen bu hususlar incelenmiştir. Çalışmadan hareketle tespit edilen sorunlara ve çözüm önerilerine bulgular başlığında değinilmiştir. Tartışma ve sonuç bölümünde ise araştırmadan elde edilen sonuçların benzer çalışmalar ile örtüşen ve ayrışan yönlerine yer verilmiştir.

Paulo Freire, in his work titled Pedagogy of the Oppressed, touches on some problems in the education mechanism and at the same time makes suggestions on the solutions of these problems. In the banking concept of education mentioned in the study, the teachers who filled the students who were likened to bins and containers with contents that are not related to reality; whereas, there are training participants who struggle for their own liberation in the problem-posing concept of education approach. On the one hand, there are those whom the theory of antidialogical action transforms into objects through manipulation, conquest and cultural invasion, and on the other hand, the individuals whom the theory of dialogical action tries to liberate through cultural synthesis and transformation. The silent masses formed by the banking method and the antidialogical action and the necessity to overcome the limit-situations they are in constitute another dimension of the study. In the process of creating a conscientizaçao through praxis in individuals and in the realization of emancipatory education, country policies and their reflections on the education system play a major role. In the research, these points, expressed in Freire’s study, were examined through the document analysis method. The problems and solution suggestions determined based on the study are mentioned under the title of findings. In the discussion and conlcusion part, the aspects of the results obtained from the research that overalp and diverge with similar studies are included.