Günümüzde dünyanın her yerinde teknoloji ve sosyalleşme asrı yaşanmaktadır. Bu asırda insanlar ve ülkeler arası ilişkiler ve etkileşimler oldukça artmış ve söz konusu ilişkiler ve etkileşimler küresel olmaya başlamıştır. Yabancı dil öğrenimine ihtiyaçlar ve rağbetler de bu değişimler ile beraber artmış durumdadır. Bu durum tüm dillerin yanı sıra Türkçe için de geçerlidir. Özellikle Türkiye’nin komşu ülkesi olan İran’da yabancı dil olarak Türkçe öğrenimine eğilimler bir hayli çoğalmıştır. İki ülkenin ekonomik, siyasi ve kültürel ilişkileri günbegün artmaktadır. Aynı zamanda İran’dan Türkiye’ye göç etme isteği de çoğalmaktadır. Bunun sonucunda yabancı dil olarak Türkçe öğrenimine ihtiyaç duyulmaktadır. Aslında İranlıların Türkçe öğrenimine ihtiyaç duymalarının sebebi sadece göç etme isteği değildir, bunun birçok farklı nedeni vardır. Örneğin; kimisi eğitim almak için, kimisi Türk dizilerini anlayabilmek için, kimisi ise ticaret için böyle bir gereksinim duymaktadır. Durumlar böyle olunca İranlılara yabancı dil olarak Türkçe öğretimi yaygınlaştı. Böylelikle bu alanın geliştirilmesi ve yaşanılan eksikliklerin ortadan kaldırılması gerekmektedir. Bu doğrultuda izlenebilen yollardan biri, Türkçe ile Farsça arasındaki benzerlikler ve farklılıkların belirlenmesi ve ona göre bir eğitim yönteminin düzenlenmesidir. Bunun için bu çalışmada söz konusu iki dilin arasında farklılık gösteren -CA eki üzerine durulmakta ve karşılaştırmalı bir inceleme yapılmıştır. Bu doğrultuda -CA çekim ekinin Türkçede ve Farsçadaki durumu ve anlamları açıklandıktan sonra bu ekin daha iyi bir şekilde nasıl öğretilebileceği hakkında bilgi verilmiştir. Bu araştırmada aynı zamanda yabancılara Türkçe öğretiminde yaygın olarak kullanılan ders kitaplarında -CA çekim ekinin nasıl işlendiği incelenmiş, eksiklikler tespit edilip onların bertaraf edilmesi için öneriler sunulmuştur. 

Today, centuries of technology and socialization are experienced all over the world. In this century, relations and interactions between people and countries have increased considerably, and these relations and interactions have become global. For this reason, the need and demand for foreign language learning has also increased. This is true for all languages, as well as for Turkish. Especially in Iran, the neighboring country of Turkey, the tendency to learn Turkish as a foreign language has increased considerably. The economic, political and cultural relations of the two countries and the desire to migrate are increasing everyday. Therefore, it is necessary to develop the field of teaching Turkish as a foreign language and to eliminate the deficiencies and obstacles in this field. One of the ways that can be followed in this direction is to determine the similarities and differences between Turkish and Persian and to arrange students' education whose mother tongue is Persian; based on their native language. Considering this issue in our study, a comparative study was made on the -CA suffix, which is one of the differences of the two languages. After explaining the usage and meanings of the -CA suffix in two languages, the most common Turkish Teaching to Foreigners textbooks about the -CA suffix were examined, and suggestions were made to identify and eliminate the deficiencies. This study is carried out in the scanning model and is organized according to the qualitative method.