Bu araştırmanın amacı, ilkokul matematik dersi öğretim programının uzman yönelimli program değerlendirme yaklaşımına (Eisner’ın Eğitisel Eleştiri Modeli) göre değerlendirilerek etkililiğini, güçlü ve zayıf yönlerini ortaya koymaktır. Çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile belirlenen 112 erkek ve 46 kadın olmak üzere toplam 158 sınıf öğretmeninden oluşmaktadır. Örneklemden veri toplanmadan önce Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Sosyal ve Beşerî Bilimler Kuruluna 09.03.2021 tarih ve 96 no ile başvuru yapılmış ve ilgili kuruldan 01.04.2021 tarihinde E-60263016-050.06.04-29031 sayılı etik kurul onayı alınmıştır. Veri toplama aracı olarak anket kullanılmış, anket yoluyla elde edilen verilerin analizinde betimsel istatistiklerden frekans (f), yüzde (%), aritmetik ortalama (X) ve standart sapma (Ss) kullanılmıştır. Yapılan istatistiklerle İlkokul Matematik Dersi Öğretim Programının kazanımlarına ilişkim görüşlerin genel olarak olumlu olduğu (% 60)  bununla beraber kazanımların programda belirlenen ders saatlerinde gerçekleştirilmeye ve araç gereç kullanımına uygun olmadığı; konulara ilişkin görüşlerin nispeten olumlu olduğu (% 52,7) bununla beraber programdan çıkarılması gereken konuların olduğu ve programda daha fazla etkinliğe yer verilmesi gerektiği; öğrenme öğretmen süreci boyutuna ilişkin olumlu görüşlerin olumsuz görüşlerden fazla olmasına rağmen yine de % 44,6 gibi düşük bir seviyede olduğu, programın bireysel farklılıklara yeterince hitap edemediği ve öğrencilerin yeterince ilgisini çekemediği; ölçme ve değerlendirme boyutuna ilişkin olumlu görüşlerin de olumsuz görüşlerden fazla olmasına rağmen yine de % 38 gibi düşük bir seviyede olduğu, programın ölçme ve değerlendirme boyutunun da bireysel farklılıklara yeterince hitap edemediği ve örnekler bakımından da yetersiz olduğu saptanmıştır.

The aim of this study is to reveal the effectiveness, strengths and weaknesses of the primary school mathematics curriculum by evaluating it according to the expertise-oriented approach to curriculum evaluation (Eisner's Educational Criticism Model). The study has employed a descriptive survey model, which is one of the quantitative research methods. The sample of the study consists of a total of 158 primary school teachers. 112 of the participants are male and 46 are female, and the sample is determined by simple random sampling method. Before collecting data from the sample, an application was made to Sivas Cumhuriyet University Scientific Research and Publication Ethics, Social and Human Sciences Committee with the date 09.03.2021 and number 96, and the ethics committee approval numbered E-60263016-050.06.04-29031 was obtained from the relevant committee on 01.04.2021. The researcher has used a questionnaire developed by the researcher as the data collection tool, and the descriptive statistics frequency (f), percentage (%), arithmetic mean (AM) and standard deviation (SD) are used in the analysis of the data obtained through the questionnaire. The results have revealed that the views of the participants on the achievements of the Primary School Mathematics Curriculum are generally positive (60%), however, they have stated that learning objectives are not suitable for the use of equipment, and lesson hours determined within the scope of the curricilum are not sufficient to realize the learning objectives. The participants' views on the subjects are relatively positive (52.7%), however, they have stated that there are subjects that should be removed from the curriculum and more activities should be included in the curriculum. Although the results have revealed that there are more positive opinions about the learning-teacher process dimension than the negative opinions, it is still determined as 44.6%. The opinions of the participants have revealed that the curriculum could not adequately address individual differences and could not attract the attention of students sufficiently. Although there are more positive opinions about the measurement and evaluation dimension than the negative opinions, it is still determined as 38%. Furthermore, the opinions of the participants have revealed that the measurement and evaluation dimension of the curriculum cannot adequately address individual differences and is insufficient in terms of examples.