Araştırmanın amacı, Aydın, İzmir ve Denizli illerinde görev yapan beden eğitimi öğretmenlerinin yardımseverlik ve diğerkâmlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi ve yardımseverlik düzeylerinin diğerkâmlığı yordayıp yordamadığının açıklanmasıdır. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Araştırmaları etik kurulu 06/11/2020 tarihli 2020/17-III sayılı kararına göre mevcut çalışmanın uygulanmasının etik açıdan uygun olduğuna karar verilmiştir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini Aydın, İzmir ve Denizli illerinde eğitim veren Beden Eğitimi öğretmenleri oluşturmuştur. Araştırma evreninde yer alan illerdeki öğretmenler uygun örneklem yöntemi ile seçilmiştir. Araştırmanın örneklemini ise 218 (%64.9)’i kadın ve 118 (%35.1)’i erkek toplam 336 öğretmen oluşturmuştur. Beden eğitimi öğretmenlerinin 123’ü Aydın, 105’i İzmir, 108’i Denizli illerinde görev yapmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Yardımseverlik Ölçeği ve Diğerkâmlık Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin frekans, normallik ve güvenirlilik analizi SPSS 25.00 istatistik paket programı kullanılarak yapılmıştır. Anlamlılık düzeyi .05 olarak belirlenmiştir. Yapılan normallik analizi sonucunda verilerin normal dağılım gösterdikleri tespit edilmiştir (+1,96). Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, t-testi, korelasyon ve regresyon istatistiki teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda beden eğitimi öğretmenlerinin yardımseverlik ve diğerkâmlık düzeylerinin orta seviyelerde olduğu, kadın öğretmenlerin diğerkâmlık ve yardımseverlik düzeylerinin erkek öğretmenlerden daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca öğretmenlerin diğerkâmlık ve yardımseverlik düzeylerinin yaşa, görev yerine ve görev yılına göre yapılan karşılaştırmada anlamlı farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Beden eğitimi öğretmenlerinin yardımseverlik ve diğerkâmlık düzeyleri arasında orta düzeyde pozitif yönde bir ilişki olduğu ve yardımseverlik düzeylerinin diğerkâmlığın bir yordayıcısı olduğu görülmüştür. Böylece beden eğitimi öğretmenlerinin yardımseverlik düzeyleri arttıkça diğerkâmlık düzeylerinin de arttığı söylenebilir.

The study examines the relationship between benevolence and altruism levels of physical education teachers' explains whether their benevolence levels predict altruism. The research is a descriptive study in a relational survey model. The research universe has been formed by the Physical Education teachers who teach in Aydın, İzmir, and Denizli provinces. The teachers in the provinces included in the research population were selected by a simple random sampling method. The study sample consisted of 218 (64.9%) females and 118 (35.1%) males, 336 teachers—the physical education teachers who participated 123 in Aydın, 105 in İzmir 108 in Denizli. The Benevolence Scale and the Alturism Scale were used as data collection tools in the study. Research data were analyzed using SPSS 25.00 statistical package program. The significance level was determined as .05. After taking the frequencies in the analysis of the data obtained from the research, normality test and reliability analysis for the data's reliability were performed. As a result of the normality analysis, it was determined that the data showed normal distribution (+1.96). Descriptive statistics, t-test, correlation, and statistical regression techniques were used to analyze the data. As a result of the research, it was found that the benevolence and altruism levels of the teachers were at medium levels, and the altruism and benevolence levels of the women were higher than the men. Also, it was also determined that there was no significant difference between the teachers' altruism and helpfulness levels in terms of age, place of duty, and year of duty. It was found that there is a moderate positive relationship between teachers' benevolence and altruism levels, and their benevolence levels are predictors of altruism. Thus, as the benevolence levels of teachers increase, their altruism levels also increase.