Dil eğitimi, bireylerin düşünme ve iletişim becerilerini geliştirmeyi amaçlar. Dil yoluyla iletişimin bir yönünü anlama, diğer yönünü de anlatma oluşturur. Bu nedenle bütün ülkelerin eğitim sistemlerinde dil eğitimine, özellikle ve öncelikle ana dili eğitimine büyük önem verilmektedir (Kavcar, 2002). Dillerin ve kültürlerin iç içe girdiği günümüzde bireylerin kültürel ve milli benliklerinin fazlasıyla etkiye açık olduğu düşünüldüğünde, Türkçe eğitimi ve öğretiminin ne kadar önemli olduğu anlaşılabilir. Türkçe eğitimi alanının temel amacı, çağın koşullarına uygun olarak kendini yenileyen ve güncelleyen; yaratıcı ve eleştirel düşünebilen, araştıran, merak eden, sorgulayan, bilgi ve beceri yönünden yetkin bireyler yetiştirmektir. 1989’da kurulan Türkçe eğitimi akademik alanı 2000’li yılların başından itibaren gelişme gösteren bir bilim alanıdır. Bu gelişimde Türkçe eğitimi alan uzmanlarının yetişmesi ve alanda üretilen bilimsel yayınların etkisi büyüktür. Türkçe eğitimi alanına ait bilimsel çıktılar güçlü bir entelektüel birikim oluşmasına ve araştırma kapasitesinin gelişmesine önemli katkılar sunmaktadır. Türkiye’de ilköğretimden başlayarak yüksek öğretime kadar Türkçe dersleriyle birlikte ana dili olarak Türkçe eğitimi yapılsa da öğrencilerin sözlü ve yazılı anlatımlarında sorunlar yaşandığı, bu sorunların Türkçe eğitiminin bütün kademelerinde artarak devam ettiği yapılan araştırmalarda ortaya konmuştur. Bu çalışmanın amacı, güncel gelişmeler ışığında Türkçe eğitimi alanına yönelik olarak lisans, lisansüstü ve Doçentlik süreçlerinde yaşanan sorunlara ilişkin tespit ve değerlendirmelerde bulunmaktır. Bu amaç doğrultusunda alanın yapısal sorunları üzerinde durulmaya çalışılmıştır. Çalışmada Türkçe eğitimi alanındaki sorunların çözümüne yönelik olarak görüş ve politika önerileri sunulmuştur.

Language education aims to improve the thinking and communication skills of individuals. Understanding one aspect of communication through language creates another aspect. For this reason, in education systems of all countries, great importance is attached to Language education, especially native language education. Given that languages and cultures are intertwined, considering how individuals; cultural and national selves are open to influence, it can be understood how important Turkish education and training is. The main aim of the Turkish education field is to renew and update itself in accordance with the conditions of the age; To raise individuals who can think creatively and critically, research, wonder, question, and become competent in terms of knowledge and skills. Established in 1989, the Turkish education academic field is a field of science that has been developing since the early 2000s. In this development, the training of Turkish specialists and the scientific publications produced in the field have a great impact. Scientific outputs in the field of Turkish education provide important contributions to the formation of a strong intellectual accumulation and the development of research capacity. Turkey in primary education starting from high up on teaching with Turkish courses native language as Turkish education have been undertaken, students experiencing problems in the oral and written expression has been demonstrated in studies that continue to increase at all levels of the Turkish education this problem. The aim of this study is to make determinations and evaluations regarding the problems experienced in undergraduate, graduate and associate professorship processes in the field of Turkish education in the light of current developments. For this purpose, it has been tried to focus on the structural problems of the area. In the study, opinions and suggestions were presented for the solution of problems in the field of Turkish education.