Bu araştırma daha önce robotik sistemler hakkında eğitim alan ilkokul, ortaokul ve lise öğretmenlerinin almış oldukları eğitimle sonrasında okullarında ne tür aktiviteler gerçekleştirdikleri ve robotik sistemlerin kullanımına yönelik görüşlerinin belirlenmesini amaçlayan bir çalışmadır. Araştırma 2016-2018 yılları arasında çeşitli tarihlerde düzenlenen robotik eğitimlere katılmış olan 80 öğretmen arasından gönüllü olarak çalışmaya katılan 23 erkek 27 bayan olmak üzere toplam 50 öğretmen ile yürütülmüştür. Katılımcılar daha önceden 20 saatlik robotik ve programlama eğitimi almışlardır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından ilgili alanyazın incelenerek geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmaya katılan katılımcıların tamamı daha önceden robotik sistemler hakkında eğitim almış kişilerden oluşmaktadır. Bu araştırmada katılımcıların almış oldukları eğitimle sonrasında okullarında ne tür aktiviteler gerçekleştirdikleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde betimsel istatistikler (frekans ve yüzde dağılımı) uygulanmıştır. Bu çalışmanın ışığında öğretmenlerin robotik sistemlerin kullanımına yönelik görüşleri ve robotiği bir yöntem olarak nasıl gördükleri belirlenmiştir. Araştırma sonunda öğretmenlerin robotiği derslerinde kullanım seviyeleri ortaya çıkarılmış olup robotik teknolojilerinin öğretim programları içerisinde kullanılmasında ilgili ve istekli oldukları tespit edilmiştir. Eğitsel robotik uygulamaların daha verimli olabilmesi için eğiticilerin kendilerini geliştirmek ve gelişen teknolojiye ayak uydurabilmek için teknolojiyi daha sık kullanıyor olmaları beklenmektedir. Eğitsel robotik konusunda öğretmenlerin kendilerini geliştirme konusunda ciddi eksikliklerin olduğu anlaşılmaktadır.

The current study aims to determine what kind of activities of primary, secondary and high school teachers who have been trained in robotic systems before in their schools' activities and their opinions about the use of robotic systems. The research was carried out with 50 teachers (23 male and 27 female) who participated in the study voluntarily among 80 teachers who participated in robotics education organized between 2016 and 2018 years. The participants had 20 hours of robotics and programming education. As a data collection tool, a semi-structured interview form developed by the researcher by examining the related literature was used. All the participants in the study received training on robotics systems previously. The study attempted to find what kind of activities the participants carried out in their schools later with this training. Descriptive statistics (frequency and percentage distribution) was employed in the analysis of the data obtained from the study. In light of this study, the teachers’ views on the use of robotic systems and how they saw robotics as a method were determined. In the end, the study revealed how much the teachers used robotics in their classes, and indicated that they were interested in and willing for the use of robotic technologies as part of curricula. To make educational robotic applications more efficient, it is expected to trainers use technology more frequently to develop themselves and to keep pace with evolving technology. It is understood that there are serious deficiencies in the development of teachers in educational robotics.