Yapılan araştırmanın temel hedefi, Rize il merkezindeki resmi ilkokul ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin örgütsel ikiyüzlülük algıları ile örgütsel bağlılık davranışları arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmaktır. İlişkisel tarama modelinde tasarlanan bu araştırmanın evrenini Rize il merkezinde bulunan resmi ilkokul ve ortaokullarda çalışmakta olan öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise ilkokul ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerden tesadüfi örnekleme yoluyla seçilmiştir. Araştırmanın verileri 2018-2019 eğitim-öğretim yılında toplanmıştır. Bu doğrultuda araştırma 536 öğretmenin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Örgütsel İkiyüzlülük Ölçeği ve Öğretmenler İçin Örgütsel Bağlılık Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistik, frekans testi ile ortalama ve standart sapma değerleri alınmıştır. Öğretmenlerin örgütsel ikiyüzlülük algıları ve örgütsel bağlılık davranışlarının demografik değişkenler açısından farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek için homojenliğin sağlandığı koşullarda parametrik testlerden olan t-testi, tek yönlü varyans analizi (one-way ANOVA) testi yapılmıştır. Homojenliğin olmadığı durumlarda farklılığa neden olan grubun belirlenmesinde ise parametrik olmayan testlerden Mann Whitney U-Testi, Kruskal Wallis H- Testi kullanılmıştır. Örgütsel ikiyüzlülük algıları ile örgütsel bağlılık davranışları ilişkisinin analizinde Pearson korelasyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin örgütsel ikiyüzlülük algılarının düşük; örgütsel bağlılık algılarının ise orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Öğretmenlerin örgütsel ikiyüzlülük algıları ile örgütsel bağlılık davranışları arasında negatif yönlü orta düzeyde anlamlı bir ilişkinin olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca örgütsel ikiyüzlülük algılarının öğretmenlerin örgütsel bağlılık davranışlarının anlamlı bir yordayıcısı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

The primary purpose of this research was to identify the relationship between the perceived organizational hypocrisy and organizational commitment of the teachers who worked in the state primary and secondary schools in the city center of Rize province. The population of the study, which was designed as relational screening model, consisted of the teachers who worked in the city center of Rize province. The sample of the research was determined through random sampling among the teachers working in primary and secondary schools. The data of the research were collected in the 2018-2019 academic year. Accordingly, the study was carried out with the participation of 536 teachers. Personal Information Form, Organizational Hypocrisy Scale and Teachers’ Organization Commitment Scale were used as data collection tools. In the analysis of the data, descriptive statistics, frequency, mean, and standard deviation were calculated. In order to determine whether the organizational hypocrisy perceptions and organizational commitment behaviors of the teachers varied in terms of demographic variables, t-test and one-way ANOVA parametric tests were performed in conditions where the homogeneity of the group was ensured. When the homogeneity was not provided, in order to identify the group which caused the differentiation, non-parametric tests of Mann Whitney, U-Test, and Kruskal Wallis H-Test were employed. Pearson correlation analysis was performed in order to analyze the correlation between organizational hypocrisy perceptions and organizational commitment behaviors. As a result of the research, the teachers were found to have low organizational hypocrisy perceptions and moderate organizational commitment. It was also revealed that there was a negative and moderate relationship between the teachers’ organizational hypocrisy perceptions and organizational commitment behaviors. In addition, it was concluded that the teachers’ organizational hypocrisy perceptions were a significant predictor of their organizational commitment behaviors.