Kanıt ve kaynaklar, tarihsel konuların öğretiminde işe koşulmaktadır. Bu konuda yapılan çalışmalar incelendiğinde, kanıt ve kaynakların tarih öğretimi bakımından, birçok yararının olduğu saptanmıştır. Öte yandan kanıt ve kaynakların tarihsel anlatılara yansımalarının ne olabileceğine yönelik yapılan çalışmalar azdır. Bununla birlikte, kanıt ve kaynak kullanımının, tarihsel anlatı seviyelerini nasıl etkilediği de ortaya çıkarılamamıştır. Bu bağlamda araştırmanın amacı, T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük öğretiminde, kanıt ve kaynak kullanımının, tarihsel anlatılara ve tarihsel anlatı seviyelerine nasıl yansıdığını betimlemektir. Bunun için nitel araştırma yönteminin, durum çalışması yaklaşımından yararlanılmıştır. Araştırmaya, Sakarya kentinin kırsal bir bölgesinde yer alan, MEB’e bağlı resmi bir ortaokulun, 8. sınıfındaki 14 öğrenci (9 kız, 5 erkek) katılmıştır. Katılımcılar, ölçüt durum örnekleme yöntemine uygun olarak belirlenmiştir. Bu bağlamda katılımcılar, daha önce kanıt ve kaynaklarla çalışma deneyimi olmayan öğrenciler arasından seçilmiştir. Veriler, 2018/2019 eğitim-öğretim yılının, 1. döneminde toplanmıştır. Veri toplama araçları olarak; kişisel bilgi formu, katılımlı gözlem, grup tartışma notları ve dokümanlar kullanılmıştır. Toplanan veriler üzerinde, tümevarımsal ve betimsel analiz yapılmıştır. Verilerin analizi sonucunda, kanıt ve kaynak kullanımının, tarihsel bilgiyi kazandırma ve düşünmeyi geliştirme açısından çeşitli yansımalarının olduğu tespit edilmiştir. Aynı zamanda, anlatıların; 1., 2. ve 3. seviyeden anlatılara işaret ettiği saptanmıştır. Sonuç olarak, öğrencilerin, kanıt ve kaynakları, anlatılarını desteklemek ve diğer görüşleri çürütmek amacıyla kullandıkları söylenebilir.

Evidence and resources are serviced to teach historical subjects. When the studies on this subject are examined, it has been found that the evidence and resources have many benefits in terms of history teaching. On the other hand, there are few studies on the reflections of evidence and sources on historical narratives. However, it has not been established how evidence and resource use affect historical narrative levels. In this context, the aim of the research is to describe how the use of evidence and resources is reflected in historical narratives and historical narrative levels in the T.C. Revolution History and Kemalism teaching. For this purpose, case study approach of qualitative research method was used. 14 students (9 girls, 5 boys) from 8th grade of a secondary school affiliated to MEB, located in a rural area of Sakarya, participated in the study. The criteria of the participants were determined according to the situation sampling method. In this context, participants were selected from students who had no previous experience of working with evidence and resources. Data were collected in the first semester of 2018/2019 academic year. Personal information form, participatory observation, group discussion notes and documents were used as data collection tools. Inductive and descriptive analyzes were performed on the collected data. As a result of the analysis of the data, it has been determined that the use of evidence and resources has various reflections in terms of gaining historical knowledge and improving thinking. It was also found that the narratives refer to the narratives of levels 1, 2 and 3. As a result, it can be said that students use evidence and resources to support their narratives and refute other opinions.