Bu çalışmayla, Türkçe öğretmenlerinin derslerde drama kullanım durumlarının ve kullanım sonucunda gözlemledikleri etkilerin neler olduğunun belirlenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma, nitel araştırma kapsamında yer alan görüşme yöntemi ile veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından oluşturulan yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılarak gerçekleştirilmiştir. MEB’e bağlı okullarda görev yapan 54 Türkçe öğretmeni ile görüşülmüştür. Görüşmelere katılan öğretmenlerin bilgi ve görüşleri görüşme formlarına kaydedilmiş ve sonrasında formlar doküman analizi ile incelenmiştir. 51 (%94,4) öğretmenin derslerde drama kullandığı 3 (%5,6) öğretmenin kullanmadığı belirlenmiştir. Derslerinde drama kullanmayan öğretmenlerin kullanmama sebeplerine bakıldığında bir öğretmenin kendinden kaynaklı olarak dramayı kullanmadığı, bir öğretmenin drama eğitimi almadığından kullanmadığı ve bir öğretmenin ise öğrencileri sınava hazırladığı için kullanmadığı ortaya çıkmaktadır. Sonuç olarak öğretmenlerin neredeyse tamamına yakınının derslerinde eğitici dramayı kullandıkları anlaşılmaktadır. Drama kullanmanın ne gibi yararları olduğu sorulduğunda görüşü alınan toplam 54 Türkçe öğretmeninden 34’ü (%63) öğrencilerde iletişim becerilerini geliştirdiğini 27’si (%50) etkili öğretim sağladığını, 25’inin (%46) öğrencide özgüven oluşturduğunu gözlemlediklerini belirtmektedir. Öğretmenlerden 17’si (%31) dramanın empati geliştirmelerine faydası olduğunu, 15 (%27) öğretmen ise dramalar sayesinde öğrencilerin takım olma bilinci kazandıklarını bildirmiştir. 13 (%24) öğretmen drama uygulamalarında öğrencilerin derse aktif katılımının arttığını belirtmiştir. Öğrencide hayal gücü ve yaratıcılığı geliştirdiğini belirten 9 (%16) öğretmen bulunmaktadır. 8 (%15) öğretmen ise dramanın öğrencide duygusal zekâ gelişimine ve kişiliğinin şekillenmesine katkısı olduğunu belirtmiştir. Ancak öğretmenlerin drama etkinliklerinin eleştirel düşünmeyi geliştirmesi hususuna hiç değinmedikleri tespit edilmiştir.

In this study, it is aimed to determine the use of drama to the Turkish language teachers in the courses and the effects they observed as a result of their use. The research was carried out by using semi-structured interview forms formed by the researchers as a data collection tool with the interview method included in the qualitative research. 54 Turkish teachers working in schools affiliated to MoNE were interviewed. The information and opinions of the teachers who participated in the interviews were recorded in the interview forms and then the forms were analyzed by document analysis. It was determined that 51 (%94,4) teachers were used drama in their course, but 3 (%5,6) were not used. When the teachers who did not use drama in their classes asked why they did not use it, it was revealed that a teacher did not use them as self-induced, one did not receive drama training and one had to prepare her students to the exam. As a result, it is understood that almost all of the teachers used educational drama in their lessons. When asked about the benefits of using drama, 34 (63%) of 54 teachers stated that it improved their communication skills, 27 (50%) stated that it provided effective teaching, and 25 (46%) stated that drama improved self-confidence. 17 (31%) teachers reported that drama helped to develop empathy, 15 (27%) teachers reported that students gained awareness of being a team through dramas. 13 (24%) teachers stated that students' active participation in the course increased through drama. There are 9 (16%) teachers who stated that they developed imagination and creativity. 8 (15%) teachers stated that drama contributed to the development of emotional intelligence and the formation of personality in the student. However, it was determined that teachers did not mention the development of educational drama in terms of critical thinking.