Bu çalışmada yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde konuşma becerisini ölçme sürecinde kullanılan tekniklerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nicel yöntemlerden ilişkisel tarama modeli ve sormaca tekniği kullanılmıştır. Bunun için yabancı dil olarak Türkçe öğretimi alanında, farklı kurum ve kuruluşlarda görev yapan öğreticilerin bilgi ve görüşlerine başvurulmuştur. Araştırmaya 29 farklı kurum ve kuruluştan toplam 218 öğretici katılmıştır. Verilerin elde edilmesinde alanyazın incelemesinden hareketle, araştırmacı tarafından geliştirilen “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Öğreticilerin Kullandıkları Teknikler” ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilere göre ilk faktörü oluşturan “Kapsamlılık” bağlamında katılımcıların en az tercih ettikleri teknikler sırasıyla; bir ses dinlettikten sonra öğrencinin konuşmasını sağlamak, telefonda konuşmasını ve bir grafik ya da tabloyu tümcelere dönüştürmesini istemek olmuştur. Buna karşın bir metni özetleme ve sunum yapma en çok tercih edilen tekniklerdir. “Etkileşim” boyutunda en az tercih edilen teknik drama, en çok tercih edilen teknik tartışma/ikili konuşmadır. “Sorulara Cevap Verme” faktöründe yer alan yönerge verme ve yönlendirme, öğreticilerin çoğunlukla kullandıkları teknikler olarak belirtilmiştir. Araştırmada genç (20-30 yaş) ve hizmet yılı daha az olan (0-5yıl) öğreticilerin kapsamlılık faktöründe yer alan teknikleri diğer gruplardaki öğreticilere oranla daha çok kullandıkları saptanmıştır. Özellikle kapsamlılık faktöründe genel olarak ölçme değerlendirme, spesifik olarak konuşma becerisini ölçme konusunda bilgi sahibi olan öğreticilerin farklı teknikleri kullanma oranı daha yüksek çıkmıştır. Öte yandan grafik ya da tablo kullanarak öğrencilerin konuşmasını geliştirme ve değerlendirme; bir video izlettikten ya da ses dinlettikten sonra konuşmalarını isteme; telefonda iletişim kurabilmelerine olanak sağlama ve drama tekniğiyle öğrencileri konuşturma gibi seçeneklerin az tercih edilmesi, bu tekniklerin sınıf ortamlarında uygulanabilirliğinin her zaman kolay olmadığından kaynaklandığı sonucuna ulaşılmıştır. Çalışma sonuçlarının öğreticilere çalıştıkları kurumlarca, ölçme değerlendirmeye yönelik hizmet içi eğitimler verilmesi ya da uzmanlardan oluşan bir sınav hazırlama ve ölçme merkezi oluşturularak hizmet sunulmasının yararlı olacağı düşünülmektedir.

This study aims to determine the tasks used in the process of measuring speaking skills in teaching Turkish as a foreign language. Relational survey model and questionnaire task were used in the study. For this purpose, the information and opinions of instructors working in different institutions and organizations in the field of teaching Turkish as a foreign language were consulted. A total of 218 instructors from 29 different institutions and organizations participated in the study. The "Tasks Used by Teachers in Teaching Turkish as a Foreign Language" scale developed by the researcher based on the literature review was used to obtain the data. According to the data obtained, the least preferred tasks of the participants in the context of "Comprehensiveness", which constitutes the first factor, were; making the student speak after listening to an audio, talking on the phone and asking the student to transform a graph or table into sentences. On the other hand, summarizing a text and making a presentation were the most preferred tasks. In the "Interaction" factor, the least preferred task is drama, while the most preferred task is discussion/ conversations. In the "Answering Questions" factor, giving instructions and giving directions were stated as the tasks mostly used by the instructors. In the study, it was found that young teachers (20-30 years old) and teachers with less years of service (0-5 years) used the tasks in the comprehensiveness factor more than the teachers in other groups. Especially in the comprehensiveness factor, the rate of using different tasks was higher for the teachers who had knowledge about measurement and evaluation in general and measurement of speaking skills in particular.  On the other hand, it was concluded that the low preference for options such as developing and evaluating students' speech by using graphics or tables; asking students to speak after watching a video or listening to an audio; enabling them to communicate on the phone and making students speak with drama task was due to the fact that these tasks are not always easy to apply in classroom environments. It is thought that the results of the study would be useful to provide in-service trainings on measurement and evaluation to the teachers by the institutions where they work, or to provide services by establishing a test preparation and measurement center consisting of experts.