Küresel bir tehdit haline gelen Covid-19 pandemisi hayatın her alanını olumsuz etkilemiştir. 2019 yılında Çin’in Wuhan kentinde ortaya çıkan coronavirüs salgını dünya genelinde eğitim-öğretimin yüz yüze yapılmasına ara verdirirken birçok ülke uzaktan eğitim ile örgün eğitimlerini devam ettirmiştir. Bir anda tüm dünyanın zorunlu olarak deneyimlediği uzaktan eğitimde öğretmenlerin çevrimiçi öğretime hazır olup olmamalarının ve nasıl bir tutum içinde olduklarının tespit edilmesi önemli bir husustur. Uzaktan eğitimin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi derslerinde kullanılması ise uzaktan din eğitimi meselesini gün yüzüne çıkarmaktadır. Bu çalışma, örgün eğitim içerisindeki uzaktan eğitim uygulamalarının öğretmen gözüyle değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda Türkiye genelinde devlet okullarında görev yapan 40 Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmeni ile görüşmeler yapılmıştır. Bu çalışmada örgün eğitim içerisindeki uzaktan eğitim uygulamalarında karşılaşılan problemleri derinlemesine incelemek amaçlandığından nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim (Fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Veriler içerik analizi ile incelenmiştir. Bu araştırmada kullanılan ölçek ve veriler İnönü Üniversitesi Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Kurulu tarafından 17.09.2020-E.59986 tarih ve sayılı karar ile etik kural ve ilkelere uygun bulunmuştur. Yapılan analizler neticesinde öğretmen görüşlerinden elde edilen bulgular çerçevesinde öğreticilerin genel olarak uzaktan eğitime hazır olmadığı ve uzaktan eğitim esnasında öğrenci katılımının az olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca öğrencilerin din ve ahlak eğitimi dersinden memnun olduğu ve velilerin de uzaktan eğitim platformlarındaki din ve ahlak eğitimi derslerini takip ettiği anlaşılmaktadır. Öğretmenlerin din ve ahlak eğitimi dersindeki materyal eksikliğini dile getirmesi ve bu konuda din ve ahlak eğitimi dersi için içerik üretme hizmet içi eğitimlerin düzenlenmesini istemesi bu araştırmanın diğer önemli sonuçlarıdır. 

The Covid-19 pandemic, which has become a global threat, has adversely affected every area of life. While the coronavirus pandemic, which emerged in Wuhan, China in 2019, has caused an interruption of face-to-face education across the world, many countries have continued their formal education with the distance education. It has been an important issue to determine whether the instructors are ready for online teaching and what kind of attitude they have towards the distance education. The use of the distance education in Religious Culture and Moral Knowledge classrooms unearths the issue of distance religious education. This study was conducted in order to evaluate the distance education practices in formal education from the teachers’ perspective. For this purpose, the interviews were carried out with 40 religious culture and moral knowledge teachers working in various public schools in Turkey. Since this study aims to examine thoroughly the problems encountered in the distance education applications in formal education in depth, the phenomenology design, which is one of the qualitative research methods, is used. The data were analysed by content analysis. The scale and data used in this study were found in line with the ethical rules and principles by the Scientific Research and Publication Ethics Committee of Inonu University with the decision dated 17.09.2020-E.59986. The findings obtained from the teachers’ views conclude that the teachers were generally not ready for the distance education and students participation is less during the distance education.  It is also understood that students are satisfied with the religion and moral education lesson and parents follow the religion and moral education lessons on distance learning platforms. The other important results of this study are that teachers express the lack of material in the religion and moral education lesson and demand that content creation and in-service training be organized for the religion and moral education lesson.