Bu çalışmanın amacı, 10 oturumluk Sosyal Duygusal Beceri Eğitimi Programının ortaokul 6., 7. ve 8. sınıfa devam eden öğrencilerin duygusal zeka düzeyleri üzerindeki etkililiğini incelemektir. Araştırma verileri 2011-2012 eğitim öğretim yılı bahar döneminde toplanmıştır. Araştırmada, öncelikle beceri programının uygulamasının gerçekleştirildiği okulda 6., 7. ve 8. sınıfa devam eden öğrencilerin tamamına (N=128) Bar-On Duygusal Zeka Ölçeği: Çocuk ve Ergen Formu uygulanmıştır. Sonrasından öğrencilerin puanları temel alınarak tesadüfi atama yoluyla deney, plasebo ve kontrol grubu oluşturulmuştur. Deney, plasebo ve kontrol gruplarından her birine başlangıçta 10’ar öğrenci atanmıştır. Ancak plasebo grubunda yer alan öğrencilerin 1’i ve deney grubuna devam eden öğrencilerden 4’ü oturumların tamamına katılmadıkları için sontest ölçümlerinin dışında tutulmuştur. Deney grubundaki öğrencilere 10 oturumdan oluşan Sosyal Duygusal Beceri Eğitimi Programı uygulanmıştır. Plasebo grubunda yer alan öğrencilere deney grubuna uygulanan programın kapsamındaki etkinliklerle ilişkili olmayan rehberlik etkinlikleri uygulanmıştır. Kontrol grubunda yer alan öğrenciler için herhangi bir program uygulanmamıştır. Deney grubundaki öğrenciler, Bar-On’un Duygusal zeka modelinde yer alan alt boyutların (genel ruh hali, kişiler arası beceriler, kişisel beceriler, stres yönetimi ve uyum sağlayabilirlik) yanı sıra Goleman’ın duygusal zeka modelindeki alt boyutlarını da (sosyal beceri, benlik bilinci, kendini harekete geçirme, empati ve öz-yönetim) kapsayacak şekilde hazırlanan Sosyal Duygusal Beceri Eğitimi Programına (SDBEP) katılmıştır. SDBEP on hafta boyunca haftada bir oturum olarak gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde, Wilcoxon İşaretli Sıralar testi ile birlikte Kruskall Wallis H Testi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, bireylerarası, bireyiçi ve duygusal zeka toplam puanlarında deney grubunda deney sonrası (sontest) lehine anlamlı bir farkın olduğu görülmüştür. Diğer yandan, plasebo grubundaki öğrencilerin Duygusal Zeka Ölçeğinden aldıkları öntest ve sontest puanları karşılaştırıldığında bireylerarası, genel ruh hali ve duygusal zeka toplam puanları açısından rehberlik çalışmaları sonrası anlamlı bir farkın olduğu görülmüştür. Bunlara ek olarak, üç grubun sontest puanları arasında fark olup olmadığı incelendiğinde, deney grubunda yer alan öğrencilerin Bar-On Duygusal Zeka Ölçeği alt boyutları arasında sadece stres yönetimi sontest puanlarının, diğer iki gruptaki öğrencilerden anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulunmuştur.

The purpose of this study was to examine the effect of Social Emotional Skills Training Program on emotional intelligence levels of 6th, 7th and 8th grade students.  The study data was collected in the spring semester of 2011-2012 academic year. In the first phase of the study, 218 students completed the Bar-On Emotional Quotient Inventory: Child and Adolescent Form. Based on the scores, the students who got low emotional intelligence scores randomly assigned to treatment group, placebo group, and control group. Although the study started with 30 students (10 for treatment group; 10 for placebo group; and 10 for control group), in posttest measurements 4 students in treatment group and 1 student in placebo group were excluded from the study because they did not attend all sessions. During the study, for 10 weeks while students in treatment group attended Social Emotional Skills Training Program and students in placebo group attended guidance activities, students in the control group had no interventions. A 10-week Social Emotional Skills Training Program to which treatment group attended was a psycho-education program. This program was developed based on the dimensions in emotional intelligence models of Bar-On (general mood, intrapersonal, interpersonal, adaptability and stress management) and Goleman. The training sessions was carried out once a week. In the data analysis, to test the differences between prettest and posttest scores of Bar-On Emotional Quotient Inventory: Child and Adolescent Form, Wilxoxon Signed Rank Test was used. To test the differences among the posttest scores Kruskal Wallis H test were used. According to results, there were significant mean differences between treatment group’s pretest and posttest scores of interpersonal, intrapersonal, and total emotional intelligence. There were significant mean differences between placebo group’s pretest scores and posttest scores of interpersonal, general mood and total emotional intelligence. Finally, there were significant differences in stress management among treatment, placebo, and control groups in treatment group’s favour.