Bu araştırmada öğretmenlerin STEM eğitimine yönelik sınıf içi uygulama özyeterlik algılarının bazı değişkenlere göre (cinsiyet, görev yapılan kurumun statüsü, öğrenim durumu, alan, mesleki kıdem, STEM eğitimine ilişkin bilgi sahibi olma durumu, STEM eğitimine yönelik herhangi bir hizmet içi eğitim ya da kurs alma durumu) incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma evrenini, 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Diyarbakır ili merkez ilçelerine (Bağlar, Kayapınar, Sur ve Yenişehir) bağlı ilkokullarda görev yapan sınıf öğretmenleri, ortaokullarda görev yapan fen bilimleri, matematik, bilişim teknolojileri ve teknoloji tasarım öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden “uygun örnekleme yöntemi” ile belirlenmiştir. Araştırma kapsamında 609 öğretmene ulaşılmıştır. Araştırma verileri Yaman (2020) tarafından geliştirilen “STEM Sınıf İçi Uygulama Özyeterlik Algı Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırma verileri Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri etik kurulu 07.01.2019 tarih 2218 sayılı kararına göre gerekli izinler alınarak toplanmıştır. Verilerin analizinde ikili değişkenlerde bağımsız örneklem t-testi, ikiden fazla değişkenin olduğu durumlarda ise ANOVA testi yapılmıştır. ANOVA testinde anlamlı farkın olduğu durumlarda farkın kaynağını belirlemek için Scheffe ve LSD testleri yapılmıştır. Ayrıca farkın olduğu durumlarda etki büyüklükleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmenlerin STEM eğitimine yönelik sınıf içi uygulama özyeterlik algıları; cinsiyet ve alan değişkenlerine göre anlamlı farklılık göstermemektedir. Kurum statüsü, öğrenim durumu, meslekteki kıdem, STEM eğitimine ilişkin bilgi sahibi olma ve STEM eğitimine yönelik hizmet içi eğitim ya da kurs alma değişkenlerine göre anlamlı farklılık göstermektedir.

In this study, it is aimed to investigation teachers’ perceptions self-efficacy of intra-class practice towards STEM education according to some variables (gender, status of the institution, education status, field, seniority, knowledge of STEM education, any in-service training or course taking for STEM education). Descriptive model has been used in the research. The population of the study have conducted primary school teachers working in primary schools and science, mathematics, information technology and technology design teachers who work in secondary schools, in the central districts of Diyarbakır province (Bağlar, Kayapınar, Sur and Yenişehir) in 2018-2019 academic year.  Within the scope of the research, data collection has been conducted on 609 scale form. The sample of the study was determined using the appropriate sampling method that is one of the unselected sampling methods. The data of the study collected “STEM intra class practice self-efficacy perceptions scale” developed by Yaman (2020). In the analysis of the data, independent samples t-test was used for binary variables, and ANOVA test was used when there were more than two variables. Scheffe and LSD tests were performed to determine the source of the difference where there was a significant difference in the ANOVA test. In addition, effect sizes were examined where there was a difference. According to the results of the research, teachers’ perceptions self-efficacy of ıntra-class practice towards STEM education, it does not differ significantly according to gender and field variables. There is a significant difference according to the variables of institutional status, educational status, seniority in the profession, knowledge of STEM education and in-service training or course taking for STEM education.