Bu çalışmanın amacı, Türkçe ve İngilizce öğretmenliği lisans programlarında öğrenim gören öğretmen adaylarının yabancı dil olarak Türkçe öğretimi (YDTÖ) alanında çalışacak öğreticide bulunması gereken niteliklere, yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde alan bilgisine, öğretim yöntemleri bilgi ve becerisi boyutlarına yönelik öz yeterlilik algılarının belirlenmesidir. Bu nitel çalışmada odak grup görüşmesi (OGG) tekniğine başvurulmuştur.  Odak grup görüşmesi yoluyla veri toplama sürecinde, araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019 eğitim öğretim yılında Türkiye’de Akdeniz Bölgesinde bir devlet üniversitesinde Eğitim Fakültesi Türkçe ve İngilizce öğretmenliği lisans programlarının 3. ve 4. sınıflarında öğrenim gören 26 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Elde edilen veriler, içerik çözümlemesi tekniğiyle incelenmiş ve sınıflandırılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, katılımcıların genel olarak YDTÖ süreçlerinde görev alan/alacak öğreticinin Türkçe alan bilgisine hâkim olması, öğretim yöntemleri bağlamında bilgi ve uygulama boyutunda yetkin olması ve bir araç dil bilmesi gerektiği konusunda fikir birliği içinde oldukları görülmüştür. YDTÖ süreçlerini yönetme boyutunda ise Türkçe öğretmeni adaylarının dil öğretim yöntemleri, İngilizce öğretmeni adaylarının ise Türkçe alan bilgisi bağlamında kendilerini yetersiz hissettikleri görülmektedir. Katılımcılar, genel olarak eğitim aldıkları programlarda YDTÖ süreçlerine ayrılan ders saatlerinin arttırılması ve YDTÖ süreçleri için uygulama derslerine ağırlık verilmesi gerektiğini ifade etmişlerdir. Diğer taraftan, YDTÖ’ nün ayrı bir ihtisas alanı olması nedeniyle bu alanda lisans programı açılmasının, YDTÖ süreçlerinde karşılaşılan sorunlara uzun vadeli çözüm olacağını vurgulamışlardır.

The purpose of this study is to determine the self-efficacy perceptions of prospective teachers studying Turkish and English teaching undergraduate programs towards the qualifications an instructor, who will work in the field of teaching Turkish as a foreign language, should have, the field information and knowledge of teaching methods in this field. In this study, the focus group interview technique was used. A semi-structured interview form developed by the researchers was used in the focus group interviews. The study group consisted of 26 3rd and 4th-grade prospective teachers studying in Turkish and English Language Teaching Departments at a state university in southern Turkey during the 2018-2019 academic year. The data were analysed by using the content analysis technique. According to the results, it was seen that there was a consensus among the participants regarding the qualifications an instructor who is working/will work in the field of teaching Turkish as a foreign language should have. All the participants stated that the instructors should have the mastery of field knowledge, be competent in teaching methods both in theory and practice and know a mediating language. It was also found that in terms of managing teaching Turkish as a foreign language processes, the prospective Turkish teachers felt insufficiency in language teaching methods while the prospective English teachers considered themselves as inadequate in the Turkish field knowledge. The participants stated that the teaching hours allocated to teaching Turkish as a foreign language should be increased and there should be more emphasis on practical courses for these processes. Moreover, since teaching Turkish as a foreign language is a separate specialisation, opening an undergraduate program for this field will bring a long-term solution to the problems in this field.