Göç olgusunu yaşayan Türkiye, göçmenlerin yaşam standartlarını sağlamaya ve korumaya çalışmaktadır. Barınma, beslenme, sağlıklarını koruma ve eğitimlerini sağlamayı hem insani hem kültürel hem de uluslararası bir görevdir. Eğitim genelde öncelik olarak görülmese bile, ne zaman ülkelerine dönüş yapacağı belli olmayan bu nüfusun, gelişimlerinin desteklenmesi, misafir oldukları ülke ile uyum içinde yaşamlarını devam etmeleri sağlanması, vatanlarına döndüklerinde de ülkelerinin kalkınmalarında görev alacak bireylerin yetiştirilmesi aslında diğer ihtiyaçlar gibi önem arzetmektedir. Kamplar haricinde de, Türkiye’nin bir çok yerinde farklı ülkelerden gelen göçmenler yerleştirilmiş ve ihtiyaçları açısından da takip edilmekte ve destek verilmektedir. Son yıllarda ki en büyük göçmen nüfus Suriyeli’dir. Suriye’den gelen göçmenler içinde çocuklar olmakla birlikte, göçmen ailelerin ülkede evlenmeleri ile birlikte doğan çocuklar da bulunmakta idi. Farklı şehirlerde ikamet eden bu çocukların eğitimlerinin karşılanması uluslararası haklarla korunmuş, Çocuk Hakları Evrensel Beyannemesine imza atan ülkeler tarafından da gerekli tedbirler alınması için önlemler alınmıştır. Kamplar haricinde çocukların yerel halktan ayrıştırılmaması için karma eğitime gidilmiş ve farklı kademelerde farklı sınıflarda göçmen çocuklar Türk çocuklar gibi eğitime tabii tutulmaktadır. Okul öncesi eğitimin, birey olabilmenin temel taşı olduğu artık bilinmekte, göçmen çocuklar da bu eğitimden uzak tutulmamakta ve yaşı tutan her göçmen çocuk Okul Öncesi kuruma kaydı yapılmaktadır. Kültürel ve duygusal farklılıkların eğitimsel zorluklara yol açacağı düşünülmektedir. Alınan tedbir ve uygulamaların ne derece katkısının olduğunun araştırılması bu araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Araştırmanın sonuçları, göçmen çocuklar için düzenlenen eğitim politikalarının düzenlenmesinde bir öneri niteliğinde olacaktır. Araştırmanın örneklemi, sınır bölgesinde yer alan ve en çok göçmen alan şehirlerden biri olan Hatay ilinde görev yapan bir okul öncesi öğretmeni ile durum hakkında bilgi alındıktan sonra, kartopu örneklem yöntemi ile sınıflarında Suriyeli göçmen çocukların olduğu yine Hatay ilinde görev yapan 18 Okul Öncesi öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırma, durum tespitinin yapıldığı nitel bir araştırma modelidir. Veri toplama aracı, araştırmacılar tarafından, öğretmenlerin Suriyeli göçmenlerle iletişimlerini nasıl gerçekleştirdiği, eğitimdeki zorluklar ve önerileriler ile ilgili verilerinin toplanacağı bir görüşme formu düzenlenmiştir. Elde edilen verilerin analizi ile ulaşılan bulguların sonuçları şu şekildedir: Arapça bilen öğretmenlerin kendilerinin çocuklarla doğrudan, sınıfta bulunan çocuklar ya da personeller arasında arapça bilenlerin yardımı ile ve beden dilinin kullanılarak iletişim sağlandığı; en büyük sorunun, davranış, sosyal uyum problemleri olduğu, göçmen ailelerin çocukların eğitimleri ve beslenmeleri konusunda ilgisiz olduğu ve göçmen olgusunun Türkiye’de yaşanıyor olmasından dolayı hizmet öncesi ve hizmet içinde öğretmenlerin dil ve kültür açısından eğitim alabilecekleri gibi, göçmen halkın da yaşadığı yerleşim yerine ve ülkeye uyum sağlayabilmesi için bölgenin kültürel değerleri ile ilgili farkındalıklarının sağlanması için farklı uygulamaların yapılabileceği önerileri bulunmaktadır. Araştırmanın sonuçlarına uygun olarak şu önerilerde bulunulabilir: İletişim için, arapça bilen öğretmenlere göçmen çocukların kaydının alınması, ya da arapça bilen ikinci bir öğretmenin görevlendirilmesinin yapılması, çocukların ve ailelerin Türkçe öğrenmelerinin desteklenmesi, çocuklarının gelişimi ve öz-bakım becerileri hakkında göçmen ailelerin bilgilendirilmesi, hizmet öncesi ve hizmet içinde öğretmenleri göç olgusuna yönelik yetiştirilmelerinin sağlanması, kültürel uyumsuzların yaşanmaması için karşılıklı olarak kültürel farkındalıkların oluşturulması için etkinliklerin düzenlenmesinin sağlanması.

Experiencing the phenomenon of immigration heavily, Turkey is trying to provide and maintain immigrants’ living standards. Providing accommodation, meeting their nutritional needs, maintaining their health and educating them is a humanitarian, cultural and international duty. Though education is not generally seen as a priority, supporting the improvement of this population, who is not known when they will return to their countries, enabling them to live in harmony with the country where they stay as guests, and raising individuals who will take charge in the development of their country upon their return is indeed as important as other needs. Immigrants coming from different countries have been settled, apart from camps, in many locations across Turkey and efforts are being made to determine their needs and to support them. The largest immigrant population in recent years has come from Syria. Although there were children among the immigrants coming from Syria, there are now also children who were born in Turkey when immigrants married here. Meeting the educational needs of these children, who reside in different cities, is a right protected by international laws and necessary measures need to be taken by countries that are signatories to the International Declaration of Children’s Rights. In order to prevent immigrant children outside of camps from being segregated from local people, they are provided with mixed education at different levels in different classrooms just like Turkish children. It is now known that preschool education is the keystone to becoming individuals; so immigrant children are not denied this opportunity and all immigrant children meeting the age requirement is registered at a Preschool Education institution. Cultural and emotional differences are thought to lead to educational challenges. To what extent the precautions that were taken and the applications conducted make a contribution constitutes the purpose of this study. The findings of the study will serve as suggestions in organizing educational policies aimed at immigrant children. The sample of the study includes a preschool teacher from whom information has been obtained about the situation and who is employed at a school in the province of Hatay, a border city that has received a huge influx of immigrants, and 18 Preschool Education teachers in the province of Hatay again who have Syrian immigrant children in their classes and who were selected through the snowball sampling method. The study was conducted using a qualitative research model which is used to determine the state of affairs. An interview form was prepared by the researchers as the data collection tool by which information was intended to be obtained about how the teachers communicated with the Syrian immigrants, about challenges in education and about suggestions in this regard. The results of the findings reached through the analysis of the data obtained are as follows: It was found that teachers who