Siyasi kültür, yönetim biçimleri ve iletişim teknolojilerine bağlı olarak yeniden yapılanmaktadır. Bununla birlikte özellikle demokratikleşme süreçleri ve iletişim teknolojilerindeki ilerlemeler bireyleri ve toplumsal ilişkileri de dönüşüme uğratmıştır. Bu çerçevede araştırma kapsamında değişim ve dönüşümün iki temel unsuru olarak seçilen siyasal kültür ve genç kuşaklar arasındaki ilişki siyasal iletişim odağında irdelenmektedir. Z Kuşağı, İ-Nesli gibi çeşitli tanımlamalarla işaret edilen genç kuşak sosyal ilişkileri, bireysel etkinlikleri ve siyasal pratikleri açısından yeni bir kültürü ortaya çıkarmaktadır. Bu noktada genç kuşakların siyasal iletişim sürecindeki algıları ve pratikleri araştırmanın temel problemini teşkil etmektedir. Bu çerçevede araştırma kapsamında genç kuşağı temsil eden 6 katılımıcıyla odak grup görüşmesi gerçekleştirilmiştir. Nitel bir perspektifle tasarlanan araştırma kapsamındaki görüşmeler doğrultusunda genç kuşakların siyasal iletişim pratikleri ve algıları anlamlandırılmaya çalışılmıştır. Araştırma sonucunda gençlerin siyasal iletişim kavramına ilişkin farkındalık düzeylerinin düşük olduğu saptanırken,siyasal iletişim sürecinde kendilerini pasif biçimde konumlandırdıkları gözlemlenmektedir. Nitekim yetişkinlerin kendilerine değer vermediği ve siyasi partilerin kendilerini anlamadığı gibi eleştirel söylemlerle bu durumu açıklamaktadırlar. Gençler arasında siyasal iletişim sürecindeki mesaj akışına aktif katılım oranının oldukça düşük olduğu anlaşılırken katılımcılar karalama kampanyaları ve etiketlemelerin sosyal mecralarda hakim olmasından yakınmaktadırlar. Bu sebeple gençler sosyal medya kişisel hesaplarında siyasal mesaj paylaşma noktasında çekimser davranmaktadırlar. Sonuç olarak genç kuşağın siyasal iletişim pratikleri genel anlamda değerlendirildiğinde, gençlerin siyasal iletişim imkanları gelişmiş olsa da siyasal aktörlerin tutumları ve gençlerin süreçle ilgili endişeleri gibi etkenler doğrultusunda verimli bir siyasal iletişim etkinliği gerçekleştiremedikleri görülmektedir.

Political culture is being restructured in line with forms of governance and communication technologies. However, democratization processes and advances in communication technologies have also transformed individuals and social relations. Within this framework, the research examines the relationship between political culture and young generations, which have been selected as the two main elements of change and transformation, with a focus on political communication. The young generation, which is referred to with various definitions such as Generation Z and I-Generation, reveals a new culture in terms of social relations, individual activities and political practices. At this point, the perceptions and practices of young generations in the political communication process constitute the main problem of the research. Within this framework, a focus group interview was conducted with 6 participants representing the young generation. In line with the interviews within the scope of the research designed with a qualitative perspective, it was tried to make sense of the political communication practices and perceptions of young generations. As a result of the research, it was determined that young people have a low level of awareness about the concept of political communication, and it is observed that they position themselves passively in the political communication process. As a matter of fact, they explain this situation with critical discourses such as adults do not value them and political parties do not understand them.