Çin Cumhuriyeti’nin kurulmasının üzerinden geçen yaklaşık seksen yılda Tayvan, Çin Halk Cumhuriyeti hükümeti tarafından yönetilmemiştir. Ancak Çin Halk Cumhuriyeti’nin, Tayvan’ı anakaraya bağlama amacı bugün hâlâ “kırmızıçizgi” olarak ifade edilmektedir. Bunun bir nedeni uluslararası alanda tanınırlıkta “tek Çin” prensibinin sürdürülmesini sağlamaktır. Prensibin sahibi Çin Halk Cumhuriyeti’nin beyanına göre, tek (bir tane) Çin ülkesi vardır ve kendisi Çin milletinin tek meşru temsilcisidir. Tayvan’ın anakaraya bağlamasının kırmızıçizgi olarak ifade edilmesinin bir diğer nedeni ise Çin Halk Cumhuriyeti’nin tarihine bir atıfla, ülke geleceğinin şekillendirilmesidir. Buna göre Çin Halk Cumhuriyeti’nin “ulusal canlanma” rüyası ancak Tayvan ile birleşmenin sonucunda gerçekleşecektir. Nitekim Tayvan bağımsızlığının kabul edilmemesiyle Tayvan’daki demokratikleşme-Tayvanlaşma adımlarının hızlanması üzerine, Çin Halk Cumhuriyeti hükümeti farklı kuşatmalara başvurmuştur. Tayvan’ı anakaraya bağlama girişimleri çoğunlukla çatışmalar, krizler ve güvenliğe dair tehditlerle gerçekleştirilmeye çalışılmıştır. Devam eden askerî güç gösterilerine rağmen, girişimler bugün daha çok diplomatik ve ekonomik izolasyon ağırlıklı sürdürülmektedir. Bunların yanı sıra Tayvan, ABD garantörlüğünde bulunmakta ve Rusya, AB gibi büyük ülke ve örgütler ile yarı resmi diplomatik-ekonomik ilişkilerini sürdürmektedir. Makalede Çin Halk Cumhuriyeti’nin Tayvan’ın demokratikleşme sürecinde yürüttüğü askerî, diplomatik ve ekonomik izolasyon açıklanmaktadır. Çatışma ve krizler üzerinden sadece askerî izolasyonların açıklanması, diplomatik ve ekonomik izolasyonun eksik kalmasına neden olacaktır. Bu doğrultuda makale, askerî, diplomatik ve ekonomik izolasyon adımlarının tamamına odaklanmaktadır. Çin Halk Cumhuriyeti’nin Tayvan adasını anakaraya bağlama politikaları bir anakronizm olarak kabul edilmekte ve izolasyon süreçleri izah edilmektedir.

In the nearly eighty years since the founding of the Republic of China, Taiwan has not been governed by the government of the People's Republic of China. However, the People's Republic of China's aim of connecting Taiwan to the mainland is still expressed as a "red line" today. One reason for this is to ensure that the "one China" principle is maintained in international recognition. According to the declaration of the People's Republic of China, the owner of the principle, there is only one Chinese country and it is the only legitimate representative of the Chinese nation. Another reason why connecting Taiwan to the mainland is expressed as a red line is that it shapes the future of the country, with a reference to the history of the People's Republic of China. Accordingly, the People's Republic of China's dream of "national revival" will only come true as a result of unification with Taiwan. As a matter of fact, as the democratization-Taiwanization steps in Taiwan accelerated with the rejection of Taiwan independence, the government of the People's Republic of China resorted to different sieges. Attempts to connect Taiwan to the mainland have mostly been attempted through conflicts, crises and security threats. Despite the ongoing demonstrations of military power, today the initiatives are carried out with a focus on diplomatic and economic isolation. In addition, Taiwan is under the guarantorship of the USA and maintains semi-official diplomatic-economic relations with major countries and organizations such as Russia and the EU. The article explains the military, diplomatic and economic isolation carried out by the People's Republic of China during the democratization process of Taiwan. Explaining only military isolation through conflicts and crises will cause diplomatic and economic isolation to remain incomplete. In this regard, the article focuses on all military, diplomatic and economic isolation steps. The policies of the People's Republic of China to connect the island of Taiwan to the mainland are accepted as an anachronism and the isolation processes are explained.