Yerel ekonomik kalkınma (YEK), katılımcı metodolojileri ve aşağıdan yukarıya yaklaşımları benimseyen, gelişmekte olan bir kalkınma stratejisidir. YEK teorik çerçevesi içinde, merkeziyetçilikten âdemi merkeziyetçi bir düzenleme sistemine geçiş süreci ile birlikte yerel aktörler ekonomik kalkınmayı etkileyen önemli unsurlar olarak ortaya çıkmaktadır. YEK girişimleri; aktörleri, kuruluşları ve kaynakları harekete geçirmekte, unsurlar arası etkileşim ve stratejik eylemler yoluyla yeni kurumlar ve yerel sistemler geliştirmektedir. Diğer taraftan YEK yerel aktörler tarafından yönlendirilen, sonuç odaklı yerel girişimlere dayanmaktadır. YEK’in yerel aktörleri, bölgelerinin ve kurumsal kapasitelerinin gelişimi için daha fazla sorumluluk üstlenmeye zorlanmaktadır. Ağırlıklı olarak bu durumun doğası gereği ve bazen de tasarımı gereği, yerel aktörler bunu gerçekleştirmek için birçok strateji geliştirmiştir. Yerel kalkınma politikası için yetkinlik geliştirmek, yavaş ve zor bir sosyal öğrenme sürecidir. Yerel aktörler ekonomik büyümeyi ve gelişmeyi teşvik etmek için yerel kaynakları, fikirleri ve becerileri geliştirmeye, kullanmaya ve kapasite geliştirmeye yönelik adımlar atmaktadır. YEK stratejilerini başarıya ulaştırmak için yerel yönetimler, kamu kurumları, özel sektör, STK’lar, Bölgesel Kalkınma Ajansları (BKA), meslek örgütleri, firmalar, meslek eğitimi veren kurumlar, üniversiteler, teknoparklar ve kuluçka merkezlerinin dâhil olduğu ve artan sayıda yerel aktörün ortaya çıkışını destekleyen bir süreç gerekmektedir. Bu kapsamda çalışmada yerel ekonomik kalkınmanın Türkiye’deki aktörleri ve YEK süreci içindeki fonksiyonları incelenmiştir.

Local Economic Development (LED) is an emerging development strategy that embraces participatory methodologies and bottom-up approaches. Within the theoretical framework of LED, local actors are significant factors influencing economic development during the transition from a centralized regulatory system to a more decentralized one. LED initiatives mobilize actors, organizations, and resources and develop new institutions and local systems through strategic actions and interactions between the actors. On the other hand, LED is based on result-oriented local initiatives directed by local actors. These local actors are compelled to take on more responsibility for the development of their regions and institutional capacities. Given the nature of this situation and sometimes by design, local actors have developed various strategies to accomplish this. Building competencies for local development policies is a slow and challenging process of social learning. Local actors take steps to develop, utilize, and enhance local resources, ideas, and skills in order to promote economic growth and development. The success of LED strategies requires a process that involves local governments, public institutions, private sector, NGOs, Regional Development Agencies (RDAs), professional organizations, firms, vocational training institutions, universities, technology parks, and incubation centers, supporting the emergence of an increasing number of local actors. In this context, this study examines the actors of local economic development in Türkiye and their functions within the LED process.